Komunikować, łć., przyjmować I Komunję Św.; udzielać jakiej wiadomości; k. ś., znosić ś. z kim, mieć z kim stosunki; łączyć ś. jakim przejściem z innym miejscem.
Komunista, łć., zwolennik komunizmu; k. anarchista = nazwa przybierana przez opryszków, napadadających z rewolwerami na mieszkania i sklepy w celu grabieży.
Komunistyczny, łć., przym. od Komunizm.
Komunizm, łć., teorja ustroju społecznego, głosząca zrównanie stanów, zniesienie osobistego mienia i wspólne używanie własności, kolektywizm.
Komunja Św., łć., Najświętszy Sakrament Ciała i Krwi Pańskiej.
Komutator, łć., przyrząd do przerywania a. zmiany kierunku prądu elektrycznego.
Komysz, tur., zarośla, gęstwina.
Komysznik, tur., rabuś, rozbójnik, zbir, ukrywający ś. w komyszach.
Komyśny chleb, nm., chleb żołnierski.
Komża, łć., krótka biała szata (skrócona alba), używana przez kapłanów i przez świeckich, posługujących kapłanowi przy sprawowaniu obrzędów świętych (fig.) (zdr. Komeżka).
Konać, kończyć życie, dogorywać, umierać; przen., milknąć, zamierać, ustawać.
Konak, tur., pałac, rezydencja, dworzec; dworzec kolejowy.
Konar, wielka gałąź, wyrastająca bezpośrednio z pnia; k-ry rogi jelenie.
Konarzysty, rozłożysty.
Koncedować, łć., ustępować, dozwalać, przystawać na co
Koncelebrować, łć., współuczestniczyć w celebrowaniu.
Koncentracja, łć., skupienie, gromadzenie do jednego punktu środkowego, zogniskowanie, ześrodkowanie, napływ, pościąganie w jedno miejsce (np. wojska); łączenie ś., jednoczenie ś. stronnictw, przedsiębiorstw w jednym głównym celu; nasycanie roztworu, zgęszczenie.
Koncentrować, łć., ześrodkowywać, skupiać w jednym punkcie; zgęszczać; k. ś. skupiać ś., skupiać swe siły
Koncentryczny, łć., współśrodkowy, mający wspólny środek (koła k-e), k. ogień = wystrzały z różnych stron, skierowane ku jednemu punktowi; k. ruch = ruch dośrodkowy; k-a nauka = nauczanie, wychodzące od rzeczy najbliższych i powoli rozszerzające ten zakres.
Koncepcista, Koncepciarz, łć., sadzący ś. na żartobliwe koncepty, na dowcip, dowcipniś.
Koncepcja, łć., pomysł, plan, projekt jakiej pracy, jakiej nowej teorji; zajście w ciążę, poczęcie.
Koncepista, łć. — p. Koncypista.
Koncepować, łć. — p. Koncypować.
Koncept, łć., pomysł; pierwszy szkic, bruljon, odręczny projekt jakiego pisma; żart, dowcip; wesołe usposobienie.
Konceptować, łć., ruszać konceptem; zamyślać coś, planować.
Konceptowy, przym. od Koncept; k. papier = zwyczajny papier do pisania (na koncepty czyli bruljony); urzędnik k. = umiejący sporządzać pisma urzędowe.
Koncept-praktykant, łć., aplikant biurowy.
Konceptualizm, Konceptyzm, łć., teorja, podług której idee ogólne są wrodzone i niezależne od spostrzeżeń zmysłowych.
Koncert, łć., wykonanie artystyczne utworów muzycznych przez jednego lub wielu muzy-
