w XIV i XV wieku, przyjmujący służbę u każdego, kto lepiej zapłacił.
Konduita, fr., prowadzenie się, zachowanie ś., sprawowanie.
Kondukt, łć., uroczysty żałobny pochód, orszak pogrzebowy; księża, idący przed pogrzebem: śpiewy w kościele przy zwłokach zmarłego, przed ich wyprowadzeniem; wogóle orszak.
Konduktor, łć., pomocnik inżyniera, mający nadzór nad robotami; ochotnik wojskowy z korpusu inżynierów; urzędnik, odbierający bilety a. opłatę za przejazd w pociągu kolejowym, tramwaju, omnibusie itp.; przewodnik w maszynie elektrycznej (f.); piorunochron.
Kondycja, łć., warunek w umowie; stan, położenie, stanowisko społeczne; byt; miejsce nauczyciela domowego; posada; obowiązek, służba, zajęcie; starać ś. o k-ę = o posadę czasową.
Kondycjonować, łć., być na kondycji, być w kondycji.
Kondygnacja, łć., przedziały, znajdujące ś. jedne nad drugiemi, półki; piętra w budynku, w klatkach schodowych, w wieżach; stopnie; wiązania z belek.
Kondykt, Kondyktamen, łć., zmowa, spisek.
Kondylomat, gr., brodawkowata narośl mięsna syfilityczna, szyszkowina.
Kondyscypul, łć., współuczeń, kolega szkolny.
Koneksja, łć., sunki rodzinne
znajomości, stoa. przyjacielskie z osobami wpływowemi.
Konesament, fr. — p. Konosament.
Konesans, fr., znajomość.
Koneser, Konesor, fr., znawca.
Konetabl, fr., naczelny wódz w daw. Francji.
Konew, Konwia, naczynie do płynów w kształcie wielkiej konewki (fig.); deszcz leje jak z konwi = pada bardzo obficie.
Konewka, nm., naczynie bednarskie a. blaszane, z uchem, do noszenia płynów (fig.); k. do polewania = polewaczka u dołu szersza z zagiętą szyjką do polewania (zdr. Koneweczka).
Konfederacja, łć., związek państw, stanów a. prowincji czasowy a. stały; związek obywateli w celach politycznych, sprzymierzenie; k. gieneralna stanów = ustawa sejmu konwokacyjnego; sejm pod k-ą = taki, na którym rozstrzygała prosta większość głosów, na którym nie przysługiwało nikomu prawo liberum veto.
Konfederacyjny, łć., przym. od Konfederacja.
Konfederat, łć., sprzymierzony, związkowy; uczestnik konfederacji; żołnierz konfederacji.
Konfederatka, łć., czapka z dnem kwadratowym, obłożona barankiem, rogatywka (fig.).
Konfederować się, łć., łączyć ś., tworzyć związek, sprzymierzać ś.
Konfekcja, łć., gotowe ubranie damskie, okrycia, stroje; przybory toalety damskiej, jak wstążki, koronki i t. p.
Konfekty, łć., cukry, owoce smażone w cukrze.
Konferencja, łć., narada; narada dyplomatycznych przedstawicieli mocarst; nauka duchowna ustna, w rodzaju odczytu; rozprawa religijna.
Konferować, łć., naradzać ś.; porozumiewać ś; traktować, przeznaczać, ofiarować, zdawać na kogo.
Konfesata, łć., zeznanie, wyznanie, wyspowiadanie ś.; wziąć kogo na k-ę = wybadać kogo, wyciągnąć przyznanie ś., zmusić do wyznania za pomocą tortur.
