Kord, tur., miecz, szabla, pałasz.
Korda, gr., pas ze sznurów, noszony przez niektórych zakonników; karność, karby.
Kordebalet, fr., komplet baletnic teatru, balet.
Kordegarda, fr., izba żołnierska na odwachu.
Kordel, fr., sznur, na którym na statkach zwijają i rozwijają żagle.
Kordelas, wł., obosieczny szpiczasty nóż myśliwski z silną rękojeścią (fig.).
Kordit, ang. — p. Kordyt.
Kordiuk, choroba języka u koni i bydła.
Kordjaka, Kardjaka, łć., choroba serca, żołądka; tęsknica.
Kordjalny, łć., serdeczny, czuły.
Kordjał, łć., napój orzeźwiający i wzmacniający.
Kordon, fr., szereg posterunków wojskowych, połączonych w jedną linję ochronną dla obrony granicy lub przeciw zawleczeniu zarazy; pas pograniczny; część Polski, zajęta podczas jej rozbioru; sznurek przy ubraniu wojskowym.
Kordonek, fr., jedwab, w grubą nitkę skręcony, używany do robót kobiecych.
Kordyban, łć., gatunek skóry kozłowej; k-ki, rodzaj obuwia.
Kordyt, ang., rodzaj prochu bezdymnego: mieszanina bawełny strzelniczej, waseliny i nitrogliceryny.
Kordyzant, fr., tancerz na linie, linochód.
Korealny, łć., współdłużny; k-e zobowiązanie = poręczenie kilku poręczycieli jednego i tego samego długu w różnym stosunku do wierzyciela a. do głównego dłużnika.
Koreferat, łć., przedstawienie jednej sprawy przez kilku albo wspólnie z drugim.
Koreferent, łć., współreferent, wspólnie z innym opracowujący jakie sprawozdanie.
Korek, nm., narośl, pokrywająca korę dębu korkowego, rosnącego w północnej Afryce i południowej Europie; zrobiona z tej narośli zatyczka do butelek; podkładka pod piętę, wkładana w obuwie; obcas trzewika; żart., korepetytor.
Korekta, łć., poprawianie błędów drukarskich — p. Korektura, Korektywa.
Korektomja, gr. — p. Irydektomja.
Korektor, łć., poprawiający omyłki w rzeczy drukującej ś., robiący korektę; stroiciel instrumentów muzycznych, naprawiający instrumenty.
Korektować, łć., regulować mechanizm fortepjanu.
Korektura a. Korekta, łć., poprawianie, regulowanie mechanizmu fortepjanów dla doprowadzenia go do pożądanego stanu.
Korektywa, Korekta, łć., usuwanie wad, poprawianie.
Korelacja, łć., stosunek wzajemny, wzajemna zależność, współzależność.
Korelatywny, łć., względny; k-e pojęcie, w logice: pojęcie, zostające w związku z innym, względne.
Korepetycja, łć., zajęcie korepetytora, przygotowanie ucznia do szkoły z zadanych lekcji; próba chóru teatralnego, repetycja.
Korepetytor, łć. (forma ż. Korepetytorka), nauczyciel domowy a. szkolny, pod którego kierunkiem uczeń przygotowywa zadane lekcje; akompanjator, pomagający śpiewakom operowym uczyć się ról.
Korespondencja, łć., porozumiewanie ś. listowne, pisanie listów; zbiór listów; artykuł w formie listu, nadesłany do gazety; k.
