Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/598

Ta strona została przepisana.

dłaty; k-e kamienie = omszałe; witać k-ą ręką= podawać rękę przy pierwszym spotkaniu z nowożeńcami.

Kosmetyk, gr., środek, służący do nadania świeżości i upiększenia cery, włosów.

Kosmetyka, gr., sztuka upiększania cery i włosów.

Kosmiczny, gr., tyczący się wszechświata; k-y a. meteoryczny pył = cząsteczki meteorytów, spadające na ziemię w postaci pyłu; materja k-a = materja pierwotna, z której miał powstać świat, substancja mgławic.

Kosmika, gr., nauka o świecie.

Kosmofizyka, gr., badanie praw przyrodzonych wszechświata.

Kosmogoniczny, gr., dotyczący początków powstania wszechświata.

Kosmogonja, gr., nauka, zajmująca ś. przeszłością wszechświata, jego powstaniem i rozwojem.

Kosmografja, gr., opis wszechświata; nauka, opisująca ciała niebieskie i ziemię jako jedno z tych ciał; treściwy wykład astronomji.

Kosmologja, gr., nauka o wszechświecie, jako całości, o jego budowie i częściach, o jego początku, trwaniu i możliwym końcu.

Kosmopolita, gr., uważający cały świat za swoją ojczyznę; obojętny na sprawy narodowe.

Kosmopolityzm, gr., uważanie ś za obywatela całego świata; samolubna obojętność na sprawy swojego kraju; nieuznawanie odrębności narodowej.

Kosmorama, gr., rodzaj panoramy. przedstawiającej malownicze widoki rozmaitych okolic.

Kosmos, gr., wszechświat.

Kosmoteologja, gr., teorja o istnieniu Boga na podstawie rozważania istnienia wszechświata.

Kosmozofja, gr., rozważanie świata ze strony mistycznej przez kontemplację wewnętrzną.

Kosmyk, kupka włosów spojonych wiszących, kiść włosów.

Kosodrzew, Kosodrzewina, Kosówka, roślina z rodziny szyszkowych, rosnąca w górach (fig.).

Kosonogi, krzywonogi, koślawy.

Kosooki, krzywooki, o podniesionych kątach zewnętrznych oka, zezowaty.

Kosowica, kośba, sianokos.

Kost, Kostowiec, Kostowe drzewo, roślina z rodziny imbirowatych.

Kosteczka, Kostka, zdr. od Kość.

Kostera, Kostyra, namiętny gracz w kostki; gracz, szuler, sknera; skąpiec, gatunek ryby ościstej wrytoszczękiej (fig.).

Kosterować, szulerować.

Kostjum, fr., ubiór, strój, suknia; spódnica z żakietem z jednego materjału; strój właściwy jakiej epoce, narodowi, stanowi i t. p.; przebranie.

Kostjumerja, fr., skład kostjumów; pracownia, w której robią kostjumy.

Kostjumowy, przym. od Kostjum; k. bal = zabawa taneczna w strojach charakterystycznych, w przebraniach.

Kostka, zdr. od Kość; wystająca nad stawem stopowym dolna, zgrubiała część kości goleniowej; forma sześcianu a równoległoboku; k. a. kość = sześcianek do gry; kwadrat, karo (materja w k-ę); k-i brukowe, sześciany kamienne do brukowania ulic; cukier w k-ach, krajany w sześciany.

Kostkowy, Kostkowaty, kształtu kostek, złożony z kostek, krajany a ciosany w kostkę.

Kostniak, narośl kostna chorobliwa, guz kostny.

Kostnica a. Kościarnia, trupiar-