nia, budynek, izba, w której składają kości zmarłych; skrzynka, w którą zbierają kości przepalone ciał spalonych.
Kostnieć, twardnąć jak kość, drętwieć, sztywnieć, kamienieć.
Kostny, przym. od Kość; system k. = układ kośćca w człowieku; mąka k-a = ze zmielonych kości.
Kostołuskie ryby, rząd ryb o szkielecie chrzęstnym.
Kostrąszyna, roślina z rodziny motylkowatych.
Kostropaty, Kostrubaty, niegładki, chropawy, szorstki; włochaty, kosmaty.
Kostrzewa, roślina z rodziny traw (fig.).
Kostucha, Kostusia, upostaciowana śmierć, jako kościotrup z kosą.
Kostur — p. Kosztur.
Kostyczność, fr., złośliwość, dowcip ostry, szyderczy, zjadliwy.
Kostyczny, fr., złośliwy, szyderczy, uszczypliwy.
Kostyra — p. Kostera.
Kosy, skośny, ukośny; oczy k-e = krzywe, zezowate.
Kosynjer, żołnierz, partyzant, uzbrojony w kosę.
Kosz, tur., obóz tatarski, kozacki; oddział wojska u Tatarów i Kozaków zaporoskich.
Kosz, rodzaj naczynia a. sprzętu plecionego z wikliny, łoziny, z wici wierzbowych, z łyka itp. z kabłąkiem do noszenia; rodzaj kufra plecionego na rzeczy; k. wina = kilka do kilkunastu butelek wina; k. kwiatów; k. masztowy na okręcie — p. Gniazdo bocianie; k. szczęścia = mieszczący w sobie bilety na loterję fantową; k. redakcyjny = do rękopisów odrzuconych; dostać k-a a. odkosza = dostać odprawę, rekuzę od panny; osiąść na k-u = nic nie wskórać, doznać zawodu, zostać bez zajęcia; zostawić kogo na k-u = opuścić go wśród trudów; k. kąpielowy = przedział w budynku kąpielowym na rzece, do kąpania się.
Koszałka, torebka z przykrywadłem, pleciona z gałązek leszczyny, z lipy i t. p.; pleść k-i opałki = pleść głupstwa, banialuki.
Koszar, Koszara, nm., ogrodzenie, w którym zamykają owce na lato; w lm., k-y, domy oddzielne, przeznaczone na mieszkanie dla wojska.
Koszatka, szczurowate zwierzę z rodziny koszatek (fig.).
Koszenila, fr., owad z rodziny czerwców, z którego otrzymuje się farbę purpurową (fig.).
Koszer, hebr., mięso koszerne.
Koszerny, hebr., czysty; zgodny z przepisami religijnemi, dozwolony Żydom do użycia na pokarm; k-e = podatek od rzezi mięsa i drobiu, dokonywanej sposobem, przepisanym przez religję mojżeszową.
Koszerować, hebr., oczyszczać pokarmy trefne, aby ś. stały koszernemi; k. ś., żart., myć ś., oczyszczać ś. z brudu.
Koszlawy — p. Koślawy.
Koszmar, fr., sen przykry; zmora, uczucie duszenia we śnie.
Koszokop, okop forteczny usypany pod osłoną koszów szańcowych.
Koszowy, tur., przełożony nad koszem kozackim albo tatarskim; ataman.
Koszt, nm., wydatek, pieniądze, wydane na zakup czego, rozchód, nakład; obliczenie wydatków zrobionych lub zamierzonych; środki pieniężne, fundusze (mieć na k-a); przen., ujma, uszczerbek (k-em zdrowia, honoru).
Kosztela, fr., gatunek jabłek.
Kosztorys, obliczenie, ile jaka
