Beduina, rodzaj długiego wierzchniego okrycia kobiecego z kapturem (fig.).
Befsztyk — p. Bifsztyk.
Begonja, ukośnica, roślina o dużych liściach ozdobnych nieraz różnokolorowych (fig.).
Bejca lub Bajca, nm., nazwa roztworów chemicznych służących do przygotowania pod farbę skóry, tkanin, drzewa, metalów.
Bejcować, nm., zastosowywać bejcę.
Bek, głos owcy, kozy; płacz.
Bek, fr., palnik u lampy gazowej (fig.), dziobek.
Bekać się, parzyć się (o jeleniach).
Bekas, fr., gatunek ptaka brodzącego z długim miękkim dziobem (fig.).
Bekasi, przym. od Bekas.
Bekiesza, rz. ż., suknia męska długa futrem podbita krojem węgierskim (fig.).
Beknąć, p. Beczeć; beknąć grubo = ponieść stratę materjalną, przypłacić za co.
Bekowisko, miejsce zbierania się jeleni (samców i samic).
Beksa, rz. m. i ż., płaksa, mazgaj.
Bekwarek, gatunek słowika.
Bela, nm., miara papieru, zawierająca 10 ryz; 20 postawów sukna; przen. człowiek nieruchawy, kloc, pień, kłoda.
Beladona, wł., pokrzyk, wilcza jagoda, roślina trująca z rodziny psiankowatych (fig).
Belemnit, gr., skamieniały szczątek wymarłych głowonogów; t. zw. strzałka piorunowa lub pazur djabelski.
Beletrysta, fr., powieściopisarz, nowelista.
Beletrystyka, literatura powieściowa, nadobna.
Belfer, nm., pomocnik mełameda w chederze; pgrdl. nauczyciel, bakałarz.
Belferja, rz. ż., pgrdl., nauczyciele; zebranie, zgromadzenie nauczycieli.
Belferka, Belferja, Belferstwo, stan, zajęcie belfra, nauczycielstwo, bakalarstwo.
Belfrować, trudnić się nauczycielstwem, bakałarzyć.
Belka, nm., kloc z 4 stron ociosany; drąg u wagi.
Belkowanie, poziomy układ belek między dwoma piętrami.
Belladonna — p. Beladona.
Belweder, wł., ozdobny budynek, altanka, wystawione w miejscu skąd piękny widok się roztacza.
Belzebub, hbr., bies, djabeł, szatan; książę djabłów; przen. człowiek zły.
Bełgotać p. Bełkotać.
Bełkot, bełkotanie, chlupanie, plusk; mowa niewyraźna, jąkająca się; głos wydawany przez cietrzewia.
Bełkotać, Bełgotać (-oce), chlupotać, chlupać, poruszać płynem, bełtać; jąkać się, bąkać, mówić z trudnością, niewyraźnie; mówić językiem niezrozumiałym.
