uparty; robić z czego k-a i barana = robić z kim, co się podoba; k-ła doić = robić coś napróżno; k. ofiarny = kozieł, składany na ofiarę za grzechy ludu w Starym Zakonie; przen., człowiek, cierpiący za innych; przen., upór, krnąbrność, zuchwalstwo; zmarszczka, mars, humor, złość; przewrócenie ś. nogami przez głowę; siedzenie dla woźnicy na wozie; w lm. kozły, broń ustawiona na krzyż; rząd palików, zbitych na krzyż, wbitych w ziemię i u góry połączonych poziomą belką, inaczej: kobylice t. j. podpory krzyżowe pod deski, mające służyć jako stoły, ławki; k-y w dachu = podpory pod krokwie, ustawione w belkach; podpory do przepiłowywania drzewa; staluga; przyrząd, służący do wsiadania, zsiadywania i przeskakiwania w ćwiczeniach gimnastycznych.
Koziełkować, Koziołkować, przewracać koziołki.
Kozieniec, roślina z rodziny wiciokrzewu.
Kozieradka, roślina z rodziny motylkowatych.
Kozik, nóż do obdzierania skóry, nóż rzeźnicki; mały, lichy nożyk, cyganek (fig.).
Kozina, mięso kozie.
Koziniec, nieprzyjemny zapach jaki wydają kozy.
Koziołek, zdr. od Kozieł, młody kozieł, koźlę; przewrócenie ś. na głowie do góry nogami; przyrząd z nogami na krzyż do suszenia koniczyny; warsztat rymarski; garnek na trzech nóżkach; podstawka do noży, widelców i łyżek.
.png)
Koziorożec, kozieł skalny z wielkiemi, węzłowatemi rogami (f.); nazwa jednego z gwiazdozbiorów zwierzyńcowych (fig.).
Kozioróg, chrząszcz czteroczłonkowy z rodziny długorogich (fig.).
Kozłek, roślina z rodziny kozłowatych, walerjana, baldrjan (fig.).
Kozłowy — p. Koźli.
Kozodój albo Lelek, w zool. ptak z rodziny lelków, z rzędu kraskowatych (fig.).
Kozub, węg., pudełko łubiane, kobiałka, torebka łubiana a. z kory; framuga, sklepienie, wydrążenie muru (zdr. Kozubek).
Kozula, zdr. od Koza.
Kozuń, żart., Kozak.
Koźlak, gatunek grzyba.
Koźlarz — p. Koziarz; ten, co gra na koźle, kobeźnik, dudarz;, robotnik, noszący na kozie cegłę mularzom przy budowie domu.
Koźlę (-ęcia, lm. -ęta), Koźlątko, młody kozieł a. koza; jeleniątko; w myśl. młoda sarna.
Koźli, Kozłowy, przym. od Kozieł; dotyczący kozła, pochodzący od Kozła (k-la skóra, k. łój).
Kożub (zdr. Kożubek) — p. Kozub.
Kożuch, futro baranie a. owcze; wierzchnia stężała warstwa gotowanego mleka a. śmietanki; pleśń na niektórych płynach, powłoka, tworząca ś. na powierzchni stopionego metalu.
Kożuchować, dom obijać deskami; szalować; w ogrod., oczkować, okulizować.
Kożuszek, zdr. od Kożuch.
Kożusznik, rzemieślnik, robiący kożuchy, kuśmierz.
Kół, Koł (kołu a. koła), gruby kij, pal, żerdź; stać jak k. = stać nieruchomo; język k-em stanął = zdrętwiał; koły a. kołki komu na głowie ciosać = przewodzić nad kimś, dokuczać mu (zdr. Kołek).
