watych, szpilecznica, szpilecznik, szpilka adamowa.
Krępować, wiązać, ściągać mocno; ograniczać czyją swobodę, powstrzymywać od czego, hamować; jednać, zjednywać; k. ś., powstrzymywać ś. od czego dla pewnych względów, żenować ś.; w techn., wyginać żelazo.
Krępulec, narzędzie do krępowania, do naprężania, zaciskadło; roślina kosodrzew.
Krępy, człowiek niewysoki lecz tęgi i silnie zbudowany.
Krętacki, przym. od Krętacz; szalbierski, nieuczciwy, nieczysty (interes).
Krętactwo, Krętarstwo, kręcenie, matactwo, szalbierstwo.
Krętacz, nie mówiący prawdy, używający wybiegów, postępujący nieuczciwie; matacz, szalbierz.
Krętak, Krętaczek, gatunek chrząszcza (fig.).
Krętanina, kręcenie ś., bieganie, chodzenie w różne strony; zamęt, kłopot.
Kręto, przysł. od Kręty; nieprosto; przen., kiepsko, źle.
Krętogłów, Krętogłówka, zool., ptak dwuparzystopalcowy z rodziny dzięciołów (fig.).
Krętorogi, mający rogi kręte, zakręcone.
Krętu-wętu, wykrz. wyrażający krętaninę, kręcenie ś., zabiegi.
Kręty, nieprosty, kręcący ś., wijący ś., wężykowaty, kręcony; przen., podstępny, nierzetelny.
Krężel, walec drewniany, zatknięty w przęślicę, służący do nawijania przędziwa; kądziel.
Kridar, łć., upadły, bankrut.
Krikiet, ang., gra ogrodowa, polegająca na tym, by za pomocą piłki strącić drążek, umieszczony na trzech innych drążkach, wbitych rzędem w ziemię; do podrzucania piłek służą drewniane łopatki (fig.).
Kri-kri, nieod., zabawka, wydająca dźwięk skrzeczący.
Kriwe-Kriwejto — p. Krewe-Krewejto.
Krnąbrność, nieposłuszeństwo, hardość, zuchwałość.
Krnąbrny, uparty, okazujący upór w nieposłuszeństwie, hardy, zuchwały, przekorny.
Kroazetka, fr., cienka tkanina bawełniana w drobne prążki.
Kroaza, fr., tkanina, zwykle bawełniana a. jedwabna, w drobne ukośne prążki.
Krobecznik, ten, co robi krobie; obnoszący w skrzynce towary.
Krobia, pudełko z drzewa albo z łyka (zdr. Króbka, Króbeczka).
Krochmal, nm., mączka, skrobia, jeden z węglowodanów cz. związków węgla, wodoru i tlenu (fig.).
Krochmalić, napuszczać, usztywniać krochmalem (k. bieliznę).
Krocień, roślina z rodziny wilczomleczowatych.
Krocionóg a. Wielonóg, zwierzę stawonogie, z gatunku wijów tęporożnych (fig.).
Krociowy, mający krocie pieniędzy, bardzo bogaty.
Krocze, w anat., miejsce pomiędzy udami; śródkrocze, międzykrocze.
Kroczek, zdr. od Krok; mały krok; ryba karp dwuletni.
Kroczyć, stąpać z pewną powagą, iść powoli.
Kroć, lm. k-ie, raz, w połączeniu z liczebnikami = razy: kilkakroć = kilka razy; dwakroć = dwa razy, stokroć = sto razy, trzykroć sto tysięcy = trzysta tysięcy (o
