Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/617

 Królewski, przym. od Król; majestatyczny, wspaniały; doskonały, wyborny; w anat., k-a żyła = żyła, znajdująca się na ramieniu; k-ie łowy = łowy na grubszego zwierza; droga k-a= droga publiczna, szosa; po k-u = jak król; przen., wspaniale, suto, szczodrze.

 Królewskość, godność, majestat królewski.

 Królewszczyzna, (w daw. Polsce) dobra królewskie, starostwa królewskie; rodzaj dawnego podatku, poradlne.

 Królica, samica królika.

 Króliczy, przym. od Królik.

 Królik a. Król, zwierzę ssące szczurowate z rodziny zajęcy (fig.); w lm. futro królicze; iron. król małego państwa.

 Królikarnia, miejsce urządzone dla chowu królików.

 Królobójca (forma ż. Królobójczyni), zabójca króla, ten, co czyni zamach na życie króla.

 Królowa (-ej), forma ż. od Król; żona króla, monarchini; przen., władczyni: K. niebieska a. K. niebios = Najświętsza Marja Panna; przen., przodująca wśród innych a. przodująca w czym: k. kwiatów = róża; moja k-o! = moja droga!; figura w szachach, dama, hetman.

 Królować, być królem, panować nad królestwem; przen., odznaczać ś., wyróżniać ś.; być pierwszym między innymi.

 Królowanie, rzecz. od Królować.

 Krótki, mający małą długość; niedługo trwający; oddech k. = niegłęboki: niedaleko sięgający (k. wzrok, k-a pamięć); w gram., prędko ś. wymawiający (samogłoska k-a w niektórych językach).

 Krótko, st. wyż. Krócej, Króciej; przys. od Krótki; niedługo; k. kogo trzymać = w karności, w rygorze; k. koło niego a. z nim = źle; k. a. węzłowato = w krótkich słowach, treściwie.

 Krótkogłowiec, Krótkogłów, w anat., człowiek mający czaszkę krótką w kierunku od czoła ku potylicy; człowiek krótkogłowy (fig ), Brachicefal.

 Krótkomówny, Krótkosłowny, wyrażający myśl w niewielu słowach, treściwy, zwięzły.

 Krótkoszpon, orzeł k., orzeł gadożer; ptak diapieżny z rodziny sokołów (fig.).

 Krótkość, rzecz. od Krótki; czas trwania krótki; niedługość wymiaru; w k-ci = w niewielu słowach, krótko, treściwie.

 Krótkotrwały, niedługi, krótko trwający, przemijający, chwilowy.

 Krótkowidz, człowiek mający wzrok krótki, niedaleko sięgający, widzący tylko zblizka; przen., nie przewidujący następstw, pozbawiony bystrości, nie umiejący przewidywać przyszłości.

 Krótkowzroczny, mający wzrok krótki, widzący dobrze tylko z blizka.

 Krówka, zdr. od Krowa; w lm. podstawki drewniane pod beczki; k. a. bedłka słodkawa, grzyb z rodzaju bedłki; w zool., chrząszcz pięcioczłonkowy wachlarzonogi (fig.); boża k. — p. Biedronka.

 Krówsko, pog., duża ciężka krowa.

 Krtań, część górna narządu oddechowego, w której wytwarza ś. także głos, grdyka (fig.).

 Kruch — p. Okruch, kawał, bryła.

 Krucho, przys. od Kruchy; k. z nim = źle.