Krwiobieg, obieg krwi w ciele, krążenie krwi.
Krwionośny, rozprowadzający krew po ciele (naczynia k-e).
Krwiopas, owad skrzydlaty z gatunku bąkowatych
Krwiopędne środki, przyśpieszające obieg krwi.
Krwioplucie, plucie krwią przy kaszlu.
Krwiotok, Krwotok, gwałtowne płynienie krwi.
Krwiożerca, człowiek a. zwierzę chciwe krwi, okrutne, mordercze.
Krwiożerczy, chciwy krwi, okrutny, srogi, drapieżny.
Krwistek, wylew krwi w tkanki a. w jamę ciała.
Krwistość, obfitość krwi w organizmie; napływ krwi; przekrwienie.
Krwisty, obfity w krew, posiadający dużo krwi, nabiegły krwią; gwałtowny, popędliwy; koloru krwi.
Krwiściąg, roślina z rodziny różowatych.
Krwotok — p. Krwiotok.
Kryć, chować, zasłaniać od widoku; przykrywać, pokrywać (k. dach blachą, dachówką, gontami, słomą; k. futro = dawać wierzch na futro z jakiej tkaniny; k. meble jakim materjałem); przen., ukrywać, taić co, nie wydawać ś. z czym; zawierać w sobie (np. tajemnicę, podstęp); k. ś., ukrywać ś., chować ś., unikać kogo, taić się z czym.
Kryg, Kryga, nm., wędzidło (na konia), uzda, munsztuk; kleszcze, ryzy, hamulec (brać w k-gi); w lm. ruchy nienaturalne, wymuszone, sztywność; k-ga statek rzeczny.
Krygować, nm., ściskać czym ciało człowieka, żeby ś. prosto trzymał; uczyć manjer, tresować; k. ś., sznurować ś., ściskać ś. gorsetem; robić ruchy wymuszone, z pretensją.
Krygsrecht, Krygsgierycht, nm., prawo wojenne; sąd wojenny.
Kryjomie, Kryjomo, potajemnie ukradkiem, skrycie.
Kryjomy, tajemny, potajemny, tajny, skryty.
Kryjówka, miejsce ukryte, do ukrycia, do ukrycia ś. nora, skrytka, kąt, schowanie; tajemnica.
Kryka, nm., gruba laska, kula; drabina z jednej sztuki drzewa z poprzecznemi kołkami.
Krykiet, ang. — p. Krikiet.
Kryminalista, łć. (forma ż. Kryminalistka), zbrodniarz, przestępca, więzień za zbrodnie — p. Kryminolog.
Kryminalistyka, łć., prawo karne; sprawy karne.
Kryminalny, łć., przym. od Kryminał; karny, główny, gardłowym k-e prawo = zbiór ustaw prawnych, odnoszących ś. do czynów występnych, zbrodniczych, prawo karne.
Kryminał, łć., czyn występny, zbrodnia; więzienie.
Kryminolog, łć., prawnik specjalista w teorji a. praktyce prawa kryminalnego
Kryminologja, łć., nauka sądownictwa kryminalnego.
Kryminować, łć., potępiać.
Krymka, mycka żydowska, czapeczka bez daszka, jarmułka; czapka z baranów krymskich; gatunek gołębi.
Kryn, łć., roślina z rodziny amarylkowatych, inaczej ponętlin, narcyz liljowy, lilja czerwona.
Krynica, miejsce, gdzie woda wytryska z ziemi; źródło, zdrój, stok; studnia, sadzawka, cysterna; przen., początek, źródło (zdr. Kryniczka).
Krynicznik a. Ramienica, rodzaj wodorostu.
Kryniczny, źródlany, zdrojowy, studzienny.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/620
Ta strona została przepisana.
