sądowe = zbiór aktów sądowych; k. sznurowa = k. oparafowana i przeciągnięta sznurkiem, którego końce są przypieczętowane; k-i handlowe a. kupieckie: z nich k. główna, kasowa, k. przychodu i wydatków; k. gospodarskie, dotyczące rachunków gospodarskich; k. gruntowa, ziemska = k. hipoteczna, k. wieczysta = ziemska, grodzka, tycząca ś. dóbr nieruchomych; — przen., złota k. szlachty polskiej = spis rodów szlacheckich; k-i = część żołądka u zwierząt przeżuwających, książki, ksieniec.
Księgarenka, zdr. od Księgarnia; mała, drobna księgarnia.
Księgarnia, sklep, skład, gdzie sprzedają książki — p. Książnica.
Księgarstwo, zatrudnienie księgarza, handel księgarski.
Księgarz (forma ż. Księgarka) sprzedający książki, właściciel księgarni; zool., gatunek pająka kleszczyka.
Księgosusz, zaraza bydlęca: zapalenie wszystkich błon śluzowych kanału pokarmowego.
Księgować, wprowadzać pojedyńcze pozycje do ksiąg buchalteryjnych.
Księgowód, buchalterja, prowadzenie książek.
Księgozbiór, zbiór książek uporządkowany; bibljoteka.
Księstwo, nm., państwo pod władzą księcia; majątek książęcy; godność, tytuł księcia; zbior., książę z żoną (zdr. Księstewko).
Księżna, nm., for. ż. od Książę.
Księżniczka, nm., córka księcia.
Księżowładztwo, nm., panowanie księży, teokracja.
Księżulek, Księżunio, zdr., pieszcz. od Ksiądz.
Księży, Księżowski, Księdzowski, nm., przym. od Ksiądz; dotyczący księdza, należący do księdza; przen., patrzy na k-ą oborę = jest blizki śmierci; k-a gródź = cmentarz.
Księżyc, nm., planeta, krążąca dokoła naszej ziemi i razem z nią biegnąca dokoła słońca; wogóle ciało niebieskie, krążące dokoła innej planety, towarzysz, satelita, trabant; godło wiary mahometańskiej, islam; w muz., k. turecki = narzędzie muzyczne perkusyjne; k-e = biszkopty angielskie kształtu półksiężyca; zool., gatunek ryby morskiej.
Księżycorożec, owad skrzydlaty z gromady chrząszczowatych (fig.).
Księżycoróg, ptak z rzędu dzioborożców (fig.).
Księżycowaty, kształtu księżyca, podobny do księżyca.
Księżyna, nm., biedny ksiądz godzien współczucia.
Ksiuk — p. Krzciuk.
Ksobie! wołanie poganiacza na woły albo konie, żeby na lewo skręciły.
Ksobny, Ksebny, zaprzężony z lewej strony; anat., mięsień k. = odwodzący członek od osi ciała (przeciwieństwo: dosiebny).
Ksyk, syk, świst, gwizd.
Ksykać, sykać, syczeć, świstać.
Ksylofon, gr., instrument muzyczny, złożony z beleczek drewnianych, stopniowanych co do wielkości, ułożonych na słomie i uderzanych młoteczkami drewnianemi.
Ksylograf, gr., drzeworytnik.
Ksylografja, gr., sztuka robienia drzeworytów, drzeworytnictwo.
Ksyloidyna, gr., rodzaj materjału wybuchowego.
Kształcący, nm., wychowujący, uczący.
Kształcić, nm., uczyć, edukować,
