Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/63

 Bezcen, w wyraż. przysł. za bezcen = nadzwyczaj tanio, na pół darmo, za psie pieniądze.

 Bezcenny, nieoceniony, nieoszacowany, bajecznie drogi, kosztowny.

 Bezceremonialny, nie robiący sobie z niczego ceremonji, niczem się nie krępujący.

 Bezchmurny, niezachmurzony, jasny, pogodny (niebo, dzień).

 Bezcielesny, duchowy, nie mający ciała, formy widomej; nieuchwytny, nadzmysłowy.

 Bezcienny, nie rzucający w południe cienia; mieszkaniec pasa zwrotnikowego.

 Bezczelny, zuchwały, haniebny, wytartego czoła i sumienia, nie mający wstydu, zuchwale natarczywy.

 Bezcześcić, bezecnić, pozbawiać czci, zniesławiać, sromocić, hańbić; profanować, kalać, poniewierać, plugawić.

 Bezczynny, nieczynny, nie działający, próżnujący, nie zajęty, nie zatrudniony.

 Bezdasze, rz. n., przen., brak dachu nad głową, brak schronienia, bieda.

 Bezdenny, nie mający dna i gruntu; niezmiernie głęboki, niezgłębiony, przepaścisty; niewyczerpany, nieprzebrany.

 Bezdeń, (-dni, lm. -dnie), rz. ż., bardzo wielka głębokość, głąb’, otchłań, przepaść, bez końca.

 Bezdomny, nie mający domu, dachu nad głową; tułaczy.

 Bezdroże, obszar bez dróg, manowce, zdroże; fałszywa droga życia, życie złe, niemoralne; fałszywa droga rozumowania.

 Bezdrzewny, pozbawiony drzew (kraj, okolica).

 Bezduszny, bez życia, nie mający duszy, martwy; nieczuły, nieużyty, nieożywiony.

 Bezdymny, nie wytwarzający dymu (proch).

 Bezdzietny, nie mający dzieci, potomstwa; przen. nie pozostawiający godnych siebie naśladowców.

 Bezdźwięczny, nie posiadający dźwięku, głuchy, przytłumiony; w gram. spółgłoski bezdźwięczne, cz. ciche (błędnie mocne): spółgł. wymawiane bez udziału krtani: p, t, k, s, sz, (w przeciwstawieniu do b, d, g, z, ż).

 Bezeceństwo, szkarada, ohyda, rzecz bezecna, czyn bezwstydny; haniebność, sromota; brzydactwo, szkaradzieństwo.

 Bezecnić, bezcześcić, hańbić, pozbawiać czci; szpecić, szkaradzić.

 Bezecnik, człowiek bez czci, bezwstydny, hultaj, łotr.

 Bezecny, niegodziwy, bez czci, sromotny, haniebny; szpetny, szkaradny.

 Bezgłowe, rzęd ryb i mięczaków, nie mających wyraźnej głowy.

 Bezgłowy, nie mający głowy.

 Bezgraniczny, nieograniczony, nie mający granic, nieskończenie wielki.

 Bezgrzeszny, nie grzeszący, nie mający grzechów, bez winy.

 Bezimienny, nie mający nazwy, imienia; nie podpisany przez autora, anonimowy.

 Bezinteresowny, nie mający osobistego interesu, osobistych widoków na celu, nieinteresowny.

 Bezjęzyczny, nie mający języka.

 Bezkarnie, przysł. bez kary, bez podlegania karze, bez obawy kary, zuchwale.

 Bezkarność, niepodleganie karze, niekarność, swawola.

 Bezkarny, nie podlegający karze; nieukarany.

 Bezkostny, nie mający kości.

 Bezkreśny, nieograniczony, bez kresu, nie mający granic, nieskończony.

 Bezkrólewie, czas między śmiercią jednego panującego a wstąpie-