ślina z rodziny traw (fig.); ziarna tej rośliny.
Kukurydzany, Kukurydzowy, tur., przym. od Kukurydza.
Kukurykać, piać jak kogut.
Kukuryku, naśladowanie głosu koguta; przen., żart., coś nastroszonego (kapelusz, czepiec).
Kul, snop, pęk słomy, wiązka siana.
Kula, nm., w matem., bryła, ograniczona powierzchnią zamkniętą, której wszystkie punkty są równo oddalone od punktu wewnętrznego, zwanego środkiem; przedmiot podobny do kuli, gałka, bania; w astron., k. ziemska = ziemia, glob; k. niebieska = sfera niebieska, pozorne sklepienie niebios; pocisk żelazny a. ołowiany do miotania z broni ręcznej albo działa; kij z poprzeczką księżycowatą u góry, jako podpora dla kulawych (fig.); podstawka drewniana pod kolano, zastępująca miejsce odjętej lub bezwładnej nogi (chodzić o k-i, o k-ach); przednia część siodła, wygięta u góry; kołek do zatykania koła u wozu, kłonica; kabłąk u jarzma, obejmujący szyję wołu; socha.
Kulać, toczyć, posuwać coś okrągłego, formować ciasto, aby było okrągłe.
Kulas, nm., człowiek kulawy, znak krzywy, kreska krzywa, szczególnie litera krzywa, niezgrabna; w lm. k-sy, pismo niezgrabne, brzydkie, nieczytelne — p. Kulawiec.
Kulawiec, Kulas, nm., człowiek kulawy.
Kulawieć, idąc utykać na nogę, być chromym.
Kulawka, kieliszek bez nóżki.
Kulawy, nm., utykający na jedną nogę, chromy.
Kulbaczyć, tat., siodłać konia.
Kulbaka, tat., siodło o drewnianych szerokich łękach, wyższe od zwyczajnego (fig.).
Kulczyba, roślina z rodziny połatowatych, gatunek: wronie oko (fig.).
Kulczyk, ptak wróblowaty z rodziny łuszczaków (fig.); w myśl., szczygieł — p. Kolczyk.
Kulebiaka, ros., pieróg drożdżowy, nadziewany kapustą, ryżem, siekaną rybą i t. d.
Kulec, zarodek roślinny, kiełek.
Kuleć, nm., być kulawym, upadać, utykać na nogę, chromać; przen., być słabym (np. w naukach); być niewprawnym (o robocie).
Kulfon, czes., dukat oberznięty, wytarty; coś niezgrabnego; człowiek niezgrabny, niezdara; głupiec, dureń, próżniak pismo niezgrabne, nieczytelne.
Kulić, zwijać w kłąb, kurczyć; k. ś., zwijać ś. w kłąb, kurczyć się, zmniejszać się, chować się.
Kulig, zabawa zapustna; gromadne objeżdżanie na saniach domów sąsiedzkich, połączone z tańcami w kostjumach.
Kulik, ptak z rodziny brodzących( f.), dubelt.
Kulinarja, łć., sztuka kucharska.
Kulinarny, łć., dotyczący sztuki kucharskiej; kuchenny.
Kulis, fr., wyrobnik chiński a. indyjski.
Kulisa, fr., pośrednicy giełdowi prywatni.
Kulisjer, fr., pośredniczący na
