zakładzie naukowym; ogół studentów jednego kursu; zakład naukowy, w którym są wykłady jakiej nauki (k-y handlowe, rolnicze, prawne i t. p.); droga przebyta (np. przez posłańca lub powóz publiczny); przen., kierunek polityki jakiego państwa w danej chwili.
Kursal, Kursalon, nm., sala bawialna w zakładach kąpielowych.
Kursistka, łć., słuchaczka, uczęszczająca na kursy uniwersyteckie, studentka.
Kursor, łć., posłaniec; woźny, listonosz.
Kursorja, łć. — p. Kurenda.
Kursoryczny łć., wykład = czytanie jakiej rzeczy naukowej, nie przerywane objaśnieniami.
Kursować, łć., być w ruchu, w obiegu (o monecie); biegać, jeździć, przebywać stale jedną przestrzeń; krążyć, obiegać, szerzyć się (np. pogłoska).
Kursywa, łć., druk pochyły, podobny do pisma; kursywa.
Kurta, łć., spencer, kusy surducik, marynarka; skroić komu k-ę = ukarać, obić, ograć, przyczynić strat; pies kusy, kundys z podciętym ogonem.
Kurtaczek, ptak z rzędu owadożernych.
Kurtaksa, nm., opłata za pobyt w miejscu leczniczym.
Kurtaż, fr., wynagrodzenie meklera, faktorne, wynagrodzenie płacone agentowi handlowemu, giełdowemu za pośrednictwo przy załatwieniu interesu.
Kurteczka, Kurtka, zdr. od Kurta.
Kurtjer, fr., pośrednik giełdowy, mekler przysięgły.
Kurtuazja, fr., wytworna, uprzedzająca grzeczność, rycerskość.
Kurtum wizum, łć., krótkiego wzroku, krótkowzroczny; niedomyślny; głupkowaty.
Kurtyna, fr., frontowa ruchoma zasłona sceny; wał, łączący dwa bastjony; przen., uchylić k-y = odkryć część tajemnicy.
Kurtyzanka, Kurtyzana, fr., zalotnica, dama z półświatka (na wyższym stanowisku).
Kurtyzować, łć., robić kurtą, obcinać ogon psu; anglizować konia.
Kurulny, łć., przym. od Kurja; k-e krzesło w daw. Rzymie: siedzenie zaszczytne dla dostojników.
Kurwatura, łć., krzywizna; pastorał.
Kurytarz, wł. — p. Korytarz.
Kurz, gęsty pył, wznoszący ś. w powietrze i osadzający wszędzie.
Kurzajka, brodawka, wyrastająca na rękach.
Kurzawa, kurz gęsty, zrywający ś. z ziemi, unoszący ś. w powietrze; zawierucha, zawieja, zamieć, zadymka.
Kurzawka, mokry a. sypki piasek w kopalni z wodą podziemną, zalewający kopalnię.
Kurzeja, Kurzaja, kura piejąca i nie znosząca jaj.
Kurzejec, kapłon.
Kurzeń, ukr. — p. Kureń.
Kurzy, przym. od Kur a. Kura; przen., k-e serce = tchórzliwe; k-a pamięć = krótka pamięć; k-a ślepota — p. Kuroślep.
Kurzyć, robić kurz, pył; wzruszać proch, pył; co pokrywać kurzem, pyłem; dymić, kopcić, podkurzać; k. tytuń = palić, kopcić, ćmić; k. gorzałkę = pędzić; kurzy ś. = powstaje kurz, jest dużo pyłu; k. ś. dymić ś. (z komina); parować (kurzy ś. z konia); kurzy mu ś. z czupryny = jest pijany; kłamie, aż ś. za nim kurzy = bezczelnie kłamie; tlić się.
Kurzyślad, Kurzyślep, Kurzoślep, Kuroślep, roślina z rodziny pierwiosnkowatych (fig.).
Kurzyślep, roślina muchotrzew właściwy.
