niem na tron drugiego; nieład, bezład, bezrząd, wynikający z nieobecności zwierzchnika.
Bezkrwawy, niekrwawy, bez rozlewu krwi; B. ofiara = Msza Święta.
Bezkrwisty, posiadający mało krwi, anemiczny, blady, mizerny; posiadający mało życia, energji, czczy, mdły, nieożywiony.
Bezkrytyczny, niekrytyczny, nie roztrząsający (umysł), nie posiadający sądu krytycznego.
Bezkształtny, nie mający kształtów prawidłowych, nieforemny, niekształtny.
Bezkwiatowe (rośliny) = skrytopłciowe, skrytokwiatowe, t. j. nie wydające nigdy kwiatu; bezliścieniowe, np. grzyby, paprocie.
Bezleśny, ogołocony z lasów.
Bezlik, wielka obfitość, wielka ilość, mnóstwo.
Bez liku, przysł., mnóstwo.
Bezliścieniowe, Bezliścienne, p. Bezkwiatowe.
Bezlistny, pozbawiony liści.
Bezlotek, ptak płetwonogi, pingwin (fig.).
Bezludny, niezaludniony, pusty.
Bezludzie, miejsce puste, bez ludzi, pustkowie.
Bezład, nieład, nieporządek, chaos, bezrząd.
Bezładny, nieporządny, chaotyczny, pomieszany.
Bez mała, przysł., ledwo nie, prawie, niemal.
Bezmian, przezmian, rodzaj wagi, składającej się z drążka nierównoramiennego z podziałką, mającego ruchomy ciężarek z jednej strony a talerzyk z drugiej (fig.).
Bezmiar, przestrzeń niezmierzona, nieskończona; wielka ilość, nieskończoność.
Bezmierny, niezmierzony, nieskończony; wielki, ogromny, obszerny, bezbrzeżny; nadmierny.
Bezmózgi, głupi, nie mający oleju w głowie.
Bezmyślny, nie myślący, nie zastanawiający się, nie rozumujący, głupi; nie obmyślany (czyn).
Beznadziejny, nie pozostawiający nadziei, bez wyjścia, rozpaczliwy.
Beznamiętny, nie mający namiętności, nie podlegający namiętnościom.
Beznogi, nie mający nóg: niektóre zwierzęta ziemnowodne i szkarłupnie, apoda.
Beznosek, człowiek, który stracił nos.
Beznosy, nie mający nosa.
Bezoar, kamień, znajdowany we wnętrznościach kozła bezoarowego, używany dawniej jako środek leczniczy, strutka.
Bezobłoczny, nie mający obłoków, wolny od obłoków, chmurek, pogodny, jasny.
Bezogoniasty, Bezogonowy, nie posiadający ogona (niektóre małpy, ziemnowodne).
Bezoki, nie mający oczu, ślepy, ociemniały; nie mający jednego oka, jednooki.
Bezokolicznik, w gram. tryb bezokoliczny, wyrażający samo pojęcie działania lub stanu, bez względu na inne okoliczności( = łć. infinitivus).
Bezokoliczny, przym., bez względu na okoliczności; tryb B. — p. Bezokolicznik.
Bezosobowy, nieosobowy; zdanie B-e = nie mające podmiotu.
Bezowocny, płonny, nie dający owocu; przen. niepożyteczny, nieskuteczny, próżny (praca, wysiłek).
Bezpalcy, nie mający palców.
