w grze w loteryjkę: cztery liczby w jednym rzędzie nakryte.
Kwaterować, fr., rozmieszczać (wojsko) po kwaterach; mieszkać; k. ś. = wprowadzać ś., sadowić ś.
Kwaterunek, fr., obowiązek dawania wojsku kwatery, podatek kwaterunkowy.
Kwaterunkowe, fr., podatek na mieszkanie dla wojska.
Kwatr, łć., zaprząg czterokonny.
Kwatryljon — p. Kwadryljon.
Kwazymodo, łć., pierwsza niedziela po Wielkiej Nocy, Niedziela Kwietnia.
Kwef, fr., zasłona twarzy, używana przez kobiety muzułmańskie (f.); woal (zdr. Kwefik).
Kwefić, fr., osłaniać twarz kwefem.
Kwerela, łć., zażalenie, skarga do sądu grodzkiego; sprawa, zatarg.
Kwerenda, łć., poszukiwanie, śledzenie, szperanie (w aktach, w archiwach).
Kweres, Skweres, łć., zamieszanie, kłopot; śledztwo.
Kwerymonja, łć., skarga, zażalenie.
Kwesta, łć., zbieranie jałmużny na biednych a. na klasztor; to, co zebrano, kwestując.
Kwestarka, łć., zbierająca jałmużnę po domach lub w kościele.
Kwestarz, łć., braciszek zakonny, kwestujący na utrzymanie klasztoru.
Kwestja, łć., pytanie, zadanie do rozwiązania, do rozstrzygnięcia; wątpliwość; trudność, przeszkoda, sprawa; k. gabinetowa = sprawa, której rozstrzygnięcie niezgodne z żądaniem ministrów spowoduje podanie ś. ich do dymisji; k. formalna = dotycząca sposobu traktowania spraw; k. merytoryczna = dotycząca treści sprawy rozważanej; wziąć kogo na k-ę = badać, poddać badaniu.
Kwestjonarjusz, Kwestjonarz, łć., szczegółowy spis pytań, dotyczących jakiej sprawy, rozsyłany zwykle ludziom kompetentnym dla pozyskania wyjaśnień.
Kwestjonować, łć., wypytywać; podawać w wątpliwość.
Kwestor, łć., tytuł urzędnika skarbowego w dawnym Rzymie; w uniwersytecie urzędnik do pobierania opłat za kolegja; w parlamencie: deputowany wybrany do pomocy prezesowi co do porządku obrad i przy głosowaniu.
Kwestować, łć., chodzić a. jeździć po kweście; zbierać dobrowolne datki.
Kwestura, łć., biuro do przyjmowania opłat w uniwersytecie; członkowie korporacji parlamentarnej, zajmującej się sprawami kasowemi; urząd kwestora.
Kwestyjka, łć., drobna kwestja.
Kwękać, Kwęczeć, niedomagać, być słabym, chorym; stękać, jęczeć.
Kwiaciarka, robiąca sztuczne kwiaty; sprzedająca kwiaty naturalne.
Kwiaciarnia, fabryka sztucznych kwiatów; sklep z kwiatami, zakład ogrodniczy.
Kwiaciarstwo, hodowla kwiatów, wyrabianie sztucznych kwiatów.
Kwiaciarz, ogrodnik, hodujący kwiaty.
Kwiat, część rośliny dojrzewającej, zawierająca w sobie narządy owocowania, t. j. słupek i pręciki, wychodzące z kielicha i otulone koroną; roślina w doniczce, w gruncie, kwiat z niej obcięty; przen., k. młodości = pora rozkwitu młodzieńczego, powab, wdzięk; wybór, co najlepszego (k. towarzystwa); rzecz wyborowa; w chem., niektóre przetwory w postaci kryształków, delikatnego proszku lub kłaczków (k. siarkowy); zapach właściwy winu, bukiet; w myśl., ogon jelenia, sarny.
