Kwiatek, zdr. od Kwiat; mały, drobny kwiat; k. u mięsa = tłuszcz przy mięsie; biała plamka na paznogciu; przen., ładna, milutka dziewczynka, odznaczająca ś. przymiotami (zdr. Kwiateczek, Kwiatuszek).
Kwiatnica, owad z gatunku muchowatych.
Kwiaton, ornament architektoniczny w kształcie wielkiego kwiatu (fig.).
Kwiatostan, sposób ułożenia kwiatów na roślinie (kłos, bazia, grono, baldaszek i t. p.).
Kwiatotrzcina, Kanna, Paciorecznik, Trzcinokwiat, roślina z rodziny marantowych (fig.).
Kwiatowy, Kwietny, przym. od Kwiat.
Kwiatozbiór, zbieranie kwiatów w większej ilości.
Kwiczeć (o świni), wydawać głos, kwik, gdy jej co dolega; piszczeć.
Kwiczoł, ptak wróblowaty z rodziny drozdów (fig.).
Kwieciarka a. Złotawiec, gatunek chrząszcza wachlarzorogiego.
Kwieciarnia, budynek, w którym hodują kwiaty, wymagające dużego ciepła; cieplarnia, szklarnia, oranżerja, trebhaus.
Kwiecić, zdobić kwiatami; k. ś., barwić ś., jaśnieć kwiatami.
Kwiecie, zbior., kwiaty, kwiatki.
Kwiecień, czwarty miesiąc w roku.
Kwiecisty, zdobny w kwiaty, bogaty w kwiaty; styl k. = upiększony, ozdobny, malowniczy.
Kwiel, piszczałka do wabienia ptaków, wabik, kuwiek.
Kwietni, przym. od Kwiat; k-ia niedziela = ostatnia przed Wielkanocą, niedziela Palmowa.
Kwietnik, ogródek kwiatowy, wirydarz.
Kwietniowy, przym. od Kwiecień.
Kwietyzm, łć. — p. Kwjetyzm.
Kwik, krzyk trzody, kwiczenie, pisk konia.
Kwiknąć, czas. dok. od Kwiczeć zakwiczeć.
Kwilić, wydawać głos rzewny, płaczliwy a cichy, wyrzekać, zawodzić, szczebiotać (o ptakach).
Kwindecemwir, łć., kapłan rzymski, czuwający nad księgami sybillińskiemi i igrzyskami.
Kwindecz, wł., dawna gra w karty.
Kwinduplikować, fr., zwiększać pięć razy.
Kwinkunks, łć., piątka; figura, będąca jakby kombinacją dwu trójkątów zwróconych wierzchołkami do siebie albo dwu V rzymskich; 5/12 części danej całości; dawna moneta rzymska; rodzaj szyku bojowego, złożonego z kilku czworoboków; naprzemianległe ukośne sadzenie drzew, przypominające kształtem rzymską cyfrę V; pięć oczek na kostce do gry.
Kwinkwenjum, łć., pięciolecie; kwota, o którą bywa podwyższana pensja niektórych urzędników co pięć lat.
Kwinta, łć., piąta klasa w szkołach; piąta część; piąty ton od tonu głównego w gamie djatonicznej; najwyższy ton skrzypcowy, struna skrzypcowa E; w rumel pikiecie; sekwens pięciu kart; spuścić nos na k-ę = spokornieć, stracić na fantazji, stracić rezon.
Kwintal, fr., francuski centnar handlowy.
Kwinterno, wł., wygrana w loteryjce z powodu nakrycia wszystkich 5 numerów w jednym rzędzie, w loterji liczbowej na pięć numerów, razem postawionych i razem z koła wyciągniętych.
Kwintesencja, łć., najgłówniejsza, najistotniejsza treść rzeczy.
