Lama, peruw., zwierzę racicowe o długiej szyi i pięknej wełnie (fig.); tkanina wełniana z tego zwierzęcia.
Lama, tybet., kapłan Buddy w Tybecie (fig.); Dalaj-L., arcykapłan tybetański.
Lamaizm, Lamizm, łć., sekta buddyjska w Tybecie, której arcykapłanem jest Dalaj-Lama.
Lambadacyzm[1], gr., błędne wymawanie l zamiast r (lobak zamiast robak).
Lambinować, fr., ślęczeć nad czym, zanadto ś. mozolić.
Lambrekin, fr., krótkie udrapowanie firanki u drzwi i okien, zwykle z ciężkiego materjału (fig.); w heral. ozdoby około hełmu, labry (fig.).
Lamela, łć., cienka płytka metalowa.
Lament, łć., płacz, narzekanie.
Lamentacja, łć., skarga, użalenie ś.; pieśni Jeremjaszowe, śpiewane w kościele katolickim w ostatnie trzy dni W. tygodnia.
Lamentować, łć., narzekać, żalić ś., biadać, skarżyć ś.
Lamety, fr., prątki nitkowate z cienkiej blachy cynkowej, używane na ozdoby choinkowe na Boże Narodzenie.
Laminować, fr., walcować blachę, aby była cienką; walcować żelazo na sztaby.
Lamizm — p. Lamaizm.
Lamoretki, fr. — p. Amoretki.
Lamować, fr., obszywać czym brzegi materjału, bramować.
Lamowany, fr., obszyty tasiemką a. mający obwódkę.
Lamówka, fr., obszycie cienką skórą brzegów rzemienia a. innego przedmiotu skórzanego.
Lampa, gr., przyrząd do oświetlania sztucznego, ogrzewania lub topienia (l. olejna, naftowa, spirytusowa, benzynowa, gazowa, elektryczna, acetylenowa (fig.); przen., przedmiot, dostarczający światła, np. księżyc, słońce, gwiazda i t. p.; pogardl. twarz, zwłaszcza duża i brzydka, gęba; łysina; w chem., przyrząd, służący do spalania jakiegokolwiek ciała, do wytwarzania światła a. ciepła; l. bezpieczeństwa a. Davego — p. Davy’ego lampa przen., l-y = ślepie wilka; zdr. Lampka.
Lampadacja, łć., palenie podeszew lampami przy torturach.
Lamparci, łć., przym. od Lampart; l-cie życie = birbanckie, rozpustne, hulaszcze.
Lamparcica, łć., samica lamparta; kobieta lekkich obyczajów, rozpustnica.
Lampart, łć., wielki kot afrykański centkowany (fig.); l. morski, zwierzę ssące z rodziny fok (fig.); przen., łobuz, birbant, hulaka, rozpustnik.
Lamparterja, łć., życie hulaszcze, birbantka, rozpusta.
Lampartka, łć., lampartowanie ś.
Lampartować ś., łć., być łobuzem, hulaką, birbantem, rozpustnikiem; próżniaczyć, włóczyć ś.
Lampas, fr., pas odmiennego koloru u czapki, spodni a. kołnierza; u ściany: szlak.
Lampeczka, Lampka, gr, zdr. od Lampa; szklaneczka do napojów (np. do wina, miodu).
Lamperja, fr., wyłożenie dolnej części ściany deskami, betonem,
- ↑
Prawdopodobnie błąd w druku, powinno być Lambdacyzm
