marmurem albo pomalowanie jej ciemniejszą farbą.
Lampiarnia, gr., skład a. fabryka lamp; l. a. lampucernia, izba, gdzie ś. lampy przechowują, czyszczą i napełniają.
Lampiarz, gr., ten, co robi albo sprzedaje lampy; ten, co czyści i zapala lampy i latarnie publiczne, latarnik, lampucer.
Lampjon, fr., lampka a. latarnia papierowa do iluminacji.
Lampka, gr., mała lampa (l. nocna, l. przed obrazem świętym); szklaneczka do napojów i trunków.
Lampreda, Lampreta, łć., ryba minóg.
Lamprometr, gr., przyrząd do mierzenia natężenia światła.
Lampucer, nm. — p. Lampiarz.
Lampucernia, nm. — p. Lampiarnia.
Lamus, nm., przy większych dworach domek murowany, służący do przechowywania cenniejszych przedmiotów, magazyn, skarbiec (fig.); iron. skład starych rupieci, rupieciarnia (zdr. Lamusik).
Lanca, łć., drążek ze stalowym szpicem, ułańska pika z chorągiewką (fig.).
Lancet, fr., nożyk składany obosieczny do operacji chirurgicznych (fig.), bistur.
Lancetnik, fr., zwierzę kręgowe bez wyróżnionej głowy, bez serca, ze szkieletem błoniastym, zaliczane do ryb bezgłowych (fig.).
Lancetowaty, fr., z kształtu podobny do lancetu (liść l. = podłużny i śpiczasty).
Lancknecht, Landsknecht, nm., dawny żołnierz zaciężny w Niemczech (fig.); l. a. lanc, lancuś = gra hazardowa w karty, djabełek.
Lancman — p. Landsman.
Lancyjer, fr., żołnierz lekkiej jazdy za Augusta III.
Landara, nm., duży, ciężki powóz podróżny, stara kareta; otyła niezgrabna kobieta.
Landgraf, nm., daw. tytuł niektórych książąt udzielnych w Niemczech.
Landkuczer, nm., najemny woźnica z wozem.
Landlord, ang., właściciel wielkich dóbr ziemskich w Anglji.
Landmistrz, nm., wielki mistrz Krzyżacki.
Lando, fr., rodzaj powozu oszklonego o jednakowo szerokich siedzeniach przednich i tylnych, z budą, rozkładającą ś. naprzód i w tył (fig.).
Landrat, nm., naczelnik powiatu w Prusiech; rada okręgowa w Bawarji.
Landrecht, nm., ustawa praw cywilnych, wprowadzona dnia 1 czerwca 1794 r. do ziem, odpadłych pod panowanie pruskie po rozbiorze Polski.
Landsknecht, nm. — p. Lancknecht.
Landsman, nm., ziomek, krajowiec, tubylec.
Landsting, Landting, duńs., zgromadzenie narodowe, izba poselska w państwach skandynawskich.
Landszaft, nm., krajobraz, pejzaż.
Landszafta, nm., towarzystwo kredytowe ziemskie w Prusiech.
Landszep, nm., ławnik, sędzia gminny.
Landszturm, nm., pospolite ruszenie w Niemczech.
Landszturmista, nm., należący do landszturmu.
