Leszczynowy, przym. od Leszczyna.
Leścić się, przymilać ś.
Leśnictwo, gospodarstwo leśne; nauka o gospodarstwie leśnym; część lasów, podległa władzy jednego leśniczego; l. a. leśniczostwo, urząd leśniczego.
Leśniczówka, domek w lesie, w którym mieszka leśniczy a. leśnik.
Leśniczy, przym., odnoszący ś. do leśnictwa, należący do dozorcy leśnego, leśny; rzecz., urzędnik leśnictwa; dozorca lasu — p. Leśnik; urzędnik ziemski w dawnej Polsce.
Leśniczyna, żona leśnika.
Leśnik, Leśny, stróż leśny, gajowy, borowy; l., specjalista, znający się na leśnictwie; student wydziału leśnego w szkole agronomicznej.
Leśny, Lasowy, Lesisty, przym. od Las; dotyczący lasu, nie ogrodowy, dziko rosnący (krzew, drzewo, owoc); zwierz l. = dziki; życie l-e = w lesie; drogi l-e = w lesie ś. znajdujące — p. Leśnik.
Letarg, gr., głęboki, długotrwały sen, mający pozór śmierci, pozorna śmierć; przen., bezczynność, ospałość.
Letkiewicz, człowiek lekkomyślny, trzpiot, wietrznik, pędziwiatr, pustak.
Letni, przym. od Lato; do lata należący, w lecie zdarzający się, w lecie używany (l-e mieszkanie, l-e ubranie, l. upał); w podeszłym wieku, stary, leciwy; trochę ciepły, nie bardzo gorący; przen., l-a woda — rzecz a. człowiek obojętny, nie interesujący się czym albo nie wzbudzający zainteresowania); człowiek rozlazły.
Letniczy, przym. od Letnik; miejscowość l-a = zamieszkana przez letników.
Letnik, mieszkaniec miasta, przebywający na wsi na letnim mieszkaniu (forma ż. Letniczka); altana, szpaler drzew, aleja cienista; suknia letnia, szczególniej kobieca (zdr. Letniczek); tablica chronologiczna, rocznik.
Letnio, przysł. od Letni; l. chodzić, l. się ubierać = jak w lecie, lekko.
Letnisko, miejscowość podmiejska, gdzie mieszkają letnicy, miejscowość letnicza, mieszkanie letnie.
Letognomika, gr., sztuka zapominania.
Letra, nm., wóz drabiniasty, drabina u wozu; w wojsk., front bastjonu.
Letycja, łć., radość, wesele.
Leucyt, gr., minerał krystaliczny, barwy białawej.
Leucytoedr, gr., dwudziestoczterościan prawidłowy.
Leukaemja, Leukocytoza, gr., białaczka, choroba, odznaczająca się nadmiernym powiększeniem ilości białych ciałek krwi.
Leukocyt, gr., białe ciałko krwi.
Leukoma, gr., biała plamka na rogówce oka, bielmo.
Leukopatja, gr., blednica, bladaczka.
Leukoplasty, gr., ciałka protoplazmatyczne bezbarwne, wytwarzające ziarnka mączki w komórkach roślinych.
.png)
Lew, łć., wielki zwierz drapieżny z rodziny kotów (f.); przen., l. a. l. salonowy = salonowiec, elegant, uwodziciel kobiet; odważny jak l. = bardzo odważny; silny jak l. = bardzo silny; gwiazdozbiór zwierzyńcowy na półkuli północnej nieba (fig.); zool., l. morski północny, zwierzę pletwonogie z rodziny morsów, uchatka Stellera (fig.); l.
