powodzenie, strata, nieszczęście, bieda; djabeł, kaduk, zły duch; nie budź l-a, kiedy śpi = nie wspominaj nieszczęścia, by nie przyszło; idź do l-a! = idź do djabła! wynoś ś.!; jest tego do l-a = bardzo dużo; tam do l-a! = do djabła! (zaklęcie); przen., nędzna, marna istota; l., przysł. od Lichy; źle, nędznie, mizernie, mało, kiepsko.
Lichota, rzecz, od Lichy; rzecz licha, mało warta; nędzota, tandeta; biedak, chudopachołek; człowiek niewiele warty.
Lichtarz, nm., podstawka, w którą wstawia ś. świeca; świecznik (l. o kilku ramionach) (zdr. Lichtarzyk).
Lichtgans, nm., uczta doroczna u rzemieślników, z powodu pierwszego zapalenia światła w jesieni przy pracy wieczornej.
Lichton, Lichtuga, nm., mały statek wodny do przeładowywania towarów z większego.
Lichtować, nm., ująć ładunku statkowi; podnieść kotwicę.
Lichtunek, Lichtuga, nm., ulżenie statkowi przez ujęcie ładunku.
Lichwa, nm., nadmiernie wysoki procent od pożyczonych pieniędzy; zdzierstwo; oddać z l-ą, zapłacić z l-ą, t. j. oddać a. zapłacić z naddatkiem sowitym.
Lichwiarz, nm., wypożyczający innym pieniądze na lichwę, trudniący ś. lichwą (forma żeńs. Lichwiarka).
Lichy, st. w. Lichszy; małej wartości, źle zrobiony, kiepski; niepozorny, niepoczesny, marny, wątły; nędzny, mizerny, mały, skąpy; nędznego charakteru.
Lico — p. Lice.
Licować, zgadzać ś. z czym, być stosownym do czego, pasować, odpowiadać czemu; spajać szczelnie, wyrównywać.
Licowy, przym. od Lice; twarzowy, policzkowy (kości l-we); l-wa cegła, którą okładają mury zamiast tynkowania; wierzchni.
Licówka, gatunek cegły, którą okładają mury zamiast tynkować je.
Licytacja, łć., sprzedaż publiczna dowolna lub przymusowa więcej dającemu, podbijanie ceny, przetarg; publiczne współubieganie ś. przy wzięciu w antrepryzę majątków, robót publicznych, dostaw i t. d.; w kart., podnoszenie gry, zapowiadanie gry coraz wyższej.
Licytant, łć., stający do licytacji w celu kupienia rzeczy licytowanej.
Licytator, łć., wystawiający rzecz jaką na licytację.
Licytować, łć., puszczać na licytację; wystawiać czyje rzeczy na licytację; stawać do licytacji: podnosząc cenę przedażną lub przez innych ofiarowaną; w grze w karty: deklarować grę wyższą nad inne.
Liczba, zbiór wielu jedności a. części jedności, znak, wyrażający taki zbiór, cyfra, numer; l. arabskie: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 0; l. rzymskie: I, II III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, L, C, D, M; ilość określona, miara liczebna; zdać pod l-ą = tyle, ile być powinno, w określonej ilości, zrobić obrachunek, sprawozdanie, wyliczać się; w gram., forma gramatyczna, oznaczająca jedność, dwoistość a. mnóstwo (l. pojedyncza, l. podwójna, l. mnoga); l. złota = wyrażająca rok bieżący okresu księżycowego.
Liczbon, Liczban, Liczman, marka do gry w kształcie kostki a. monety, służąca do rozliczania ś.; przen., rzecz fałszywa, podawana za prawdziwą.
Liczbować, znaczyć liczbami, numerować; w gram., odmieniać przez liczby.
Liczbowy, Liczebny, przym. od
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/666
Ta strona została przepisana.
