Liczba; loterja l-a = oparta na kombinacjach liczb.
Liczebnik, w gram., część mowy, oznaczająca ilość a. porządek osób a. przedmiotów — p. Licznik.
Liczebność, ilość, wielkość wyrażona liczbą.
Liczenie, rachowanie, pisanie i wymawianie liczb, numeracja; l. się, robienie obrachunku.
Liczko, zdr. od Lice; twarzyczka; górna powierzchnia skóry wyprawionej, skóra od strony włosia.
Liczman — p. Liczbon.
Licznie, w wielkiej ilości, obficie.
Licznik, liczba nad linijką w ułamku, wyrażająca ile części bierze ś. z mianownika; przyrząd automatyczny, wykazujący liczbę obrotów czegoś, numerator.
Liczny, będący w wielkiej liczbie, liczący wiele jednostek, tłumny, gromadny, obfity, mnogi.
Liczyć, rachować, dochodzić ilości czego, wyliczać; obrachowywać, zliczać; uważać, poczytywać, mieć za co (l. kogo między przyjaciół, między mędrców); l. albo l. sobie = mieć, posiadać (l-ę sobie lat 50; l. na kogo, na co = rachować, polegać na kim, na czym, spuszczać ś. na kogo, na co, spodziewać ś., być pewnym czego (l. jak na Zawiszę = z wszelką pewnością); l. na co = spodziewać ś. czego, mieć co na widoku; l. ś., być w pewnej liczbie; być zaliczanym, zaliczać ś., należeć; l. ś. z czym = obliczać ś., brać pod rachunek, oszczędzać (l. ś. z każdym groszem); l. ś. z kim = robić z nim rachunek; przen., l. ś. z kim albo z czym = uwzględniać, brać pod uwagę kogo a. co, brać w rachubę (l. ś. z okolicznościami).
Liczydło, przyrząd do liczenia, złożony z gałek, nawleczonych na pręty (po 10 sztuk) (f.).
Liczygrosz, Liczykrupa, sknera.
Lider, ang. (leader), przywódca partji, przewodnik; w wyścigach cyklistów: jadący przed ścigającym ś. i wskazujący mu potrzebną szybkość jazdy; artykuł wstępny w gazecie.
Lido, wł., brzeg, wybrzeże morskie.
Liga, fr., związek, przymierze, aljans, sojusz; kupa, gromada; l. pokoju = stowarzyszenie, agitujące przeciw wojnom i za wieczystym pokojem międzynarodowym; próba monety.
Ligać, wierzgać (o koniu).
Ligament, łć., włókniste spojenie kości szkieletu, więzy, wiązadła; chirurgiczna przewiązka na złamaną kość lub członek zraniony.
Ligar, nm. — p. Legar.
Ligatura, łć., chirurgiczne przewiązanie zranionego naczynia krwionośnego; w druk., para liter, złączonych w jedną czcionkę; w muz., łuk nad kilku nutami, łącznik — p. Legatura.
Ligawica, ziemia grzązka, trzęsawisko, moczary.
Ligawka, Legawka, dudka pasterska z ostruganych deseczek, zczepionych obrączkami, we środku wylana smołą, przeszło na metr długa (fig.).
Ligawy, wierzgający (koń).
Ligista, Ligowiec, łć., członek ligi.
Lignin, Lignina, łć., substancja, znajdująca ś. w roślinach wraz z celulozą i do niej podobna.
Lignit, łć., odmiana węgla kopalnego z widocznemi słojami drzewnemi, węgiel brunatny.
Lignoza, łć., trociny drzewne saletrowane i napojone nitrogliceryną, rodzaj dynamitu.
Ligować się, fr., łączyć, wiązać się w ligę.
Ligroina, łć., produkt, otrzymy-
