Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/673

Ta strona została przepisana.

Liściowy, Liściany, Liściasty, przym. od Liść.

Liściożerny, karmiący ś. liśćmi.

Liść, organ rośliny, złożony z blaszki liściowej z nerwami i z ogonka, wyrastający z gałązek, łodygi lub z korzenia i służący roślinie do odżywiania i oddychania; l. a. listek = płatek kwiatu (l. róży, lilji); zbior. liście, listowie (zdr. Listek, Listeczek).

Litanja, gr., pewna forma modlitwy proszącej albo żałosnej; przen., długie i nudne wyliczanie czego.

Litaury, ros., dawne narzędzie muzyczne metalowe w rodzaju bębna, w które uderzano pałeczką (fig.).

Litera, łć., znak w piśmie lub w druku, jako oznaczenie lub nazwa odpowiedniej głoski; znak kolejny, oznaczany literami: a, b, c, i t. d.; czcionka drukarska (zdr. Literka).

Literacki, łć., piśmienniczy; właściwy literatowi.

Literalnie, łć., dosłownie, w dosłownym znaczeniu tego wyrazu.

Literalny, łć., dosłowny, powtórzony co do litery.

Literat, łć., człowiek, zajmujący się z powołania pracą piśmienniczą samodzielną; pisarz, autor; oczytany; (forma ż. Literatka).

Literatura, łć., zabytki i prace piśmiennicze, jako obraz życia duchowego i rozwoju oświaty narodu lub społeczeństwa; piśmiennictwo, ogół utworów piśmienniczych w różnych działach (l. piękna, naukowa); pog. to l. = zmyślone, wyimaginowane, nieszczere uczucia i pragnienia; pusty frazes.

Litewka, stara wódka litewska; gatunek pośledniej tabaki.

Litewski, pochodzący z Litwy, na Litwie a. sposobem litewskim wyrabiany (ser l., wędlina l-a, miód l.).

Litewszczyzna, wszystko, co litewskie; ziemia litewska, mowa litewska.

Litium, łć., metal alkaliczny, znajdujący ś. w niektórych wodach mineralnych.

Litkup, nm., poczęstunek po zawarciu kupna na potwierdzenie dobitego targu; opłata za faktorstwo, faktorne; porękawiczne, borysz, mohorycz.

Litochromja, gr.p. Chromolitografja.

Litodendron, gr., drzewo skamieniałe.

Litofany, cienkie tafle porcelanowe, niepolewane, odciskane w formach gipsowych w rodzaju płaskorzeźb.

Litofit, gr., roślina skamieniała.

Litogienezja, gr., teorja o powstawaniu kamieni.

Litogieognozja, gr., nauka o kamieniach, o pochodzeniu kamieni.

Litoglifika, gr., sztuka artystycznego wyrzynania rysunku na kamieniach.

Litograf, gr., piszący lub rysujący na płycie litograficznej; przenoszący mechanicznie rysunek na kamień litograficzny, a potem z kamienia na papier; właściciel litografji.

Litograficznie, gr., sposobem litograficznym, za pomocą litografji

Litograficzny, gr., przym. od Litografja; l. kamień = odmiana wapienia o delikatnym ziarnie, bez żyłkowania, służący do wyprodukowania rysunków.

Litografja, gr., sztuka wykonywania rysunków lub pisma na płycie kamiennej i przenoszenia ich następnie za pomocą prasy na papier; takiż rysunek odbity na papierze z płyty kamiennej.

Litografować, gr., rysować na kamieniu rylcem i potem z tego