Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/674

drukować; przen., pięknie i starannie pisać.

 Litologja, gr., nauka o skałach, ich składzie, pochodzeniu.

 Litoralny, łć., pobrzeżny, nadmorski.

 Litosfera, gr., twarda skorupa ziemi.

 Litościwie, Litośnie, przysł. od Litościwy, Litośny.

 Litościwy, Litośny, mający uczucie litości dla biednych, pełen współczucia dla nieszczęśliwych, miłosierny; żebrzący o litość, błagalny.

 Litość, współczucie dla nieszczęśliwych, politowanie, uczucie miłosierdzia.

 Litotomja, gr., operacja chirurgiczna: przecięcie pęcherza moczowego w celu wydobycia z niego kamienia.

 Litotrypsja, gr., kruszenie kamienia w pęcherzu za pomocą narzędzia zw. litotryb.

 Litować ś., współczuć, być pobłażliwym, wyrozumiałym dla kogo; l. ś. nad kim, nad czym = uczuwać litość, mieć zmiłowanie, współczuć komu, czemu, żałować kogo, czego, przebaczyć komu.

 Litr, fr., metryczna miara objętości, równa jednemu decymetrowi sześciennemu.

 Lituanista, łć., znawca litewszczyzny, języka litewskiego.

 Litura, łć., wymazanie, zatarcie pisma.

 Liturgiczny, gr., tyczący ś. obrzędów religijnych.

 Liturgika, gr., nauka, obejmująca opisanie i wyjaśnienie obrzędów i zwyczajów kościelnych.

 Liturgista, gr., znawca liturgji.

 Liturgja, gr., rytuał odprawiania nabożeństwa publicznego, porządek odprawiania Mszy św.; nabożeństwo Wielko-Piątkowe w kościołach katolickich, zastępujące Mszę św.

 Litwinić, mówić z litewska; l. ś., stawać ś. Litwinem.

 Litwoman, zapalony wielbiciel wszystkiego, co litewskie; Litwin, dążący do stworzenia odrębnej kultury litewskiej z pogwałceniem praw innych narodowości (przedewszystkiem Polaków) na Litwie, nacjonalista, narodowiec litewski.

 Litwomanja, przesadne umiłowanie wszystkiego, co litewskie; dążenie do stworzenia odrębnej kultury litewskiej z pogwałceniem praw innych narodowości na Litwie (przedewszystkiem Polaków), nacjonalista litewski.

 Lity, lany, odlany z kruszcu (l-e żelazo, złoto); l. a. złotem l. = nićmi złotemi przetykany (pas l. a. złotolity); pełny, masywny, nie dęty, nie próżny w środku (l. pierścień); czysty, szczery, bez domieszki (o drogich kruszczach: l-e złoto, srebro); l-a skała = zbita skała; piaszczysty, ziarnisty (grunt).

 Litygacja, łć., procesowanie.

 Litygant, łć., procesujący ś., prawujący ś., strona w procesie cywilnym.

 Lityn, łć., pierwiastek chemiczny, metal miękki, połyskujący srebrzysto.

 Liwerancja, nm., obowiązki, zajęcie liweranta; p. Liwerunek.

 Liwerant, nm., dostawca potrzeb do wojska, dla jakich zakładów, instytucji i t. p.

 Liwerować, nm., dostawiać, dostarczać.

 Liwerunek, nm., dostawa; w dawnej Polsce podatek kontyngiensowy.

 Liwr, fr., dawniejsza moneta francuska = 20 kop.; l. genewski = 33 kopiejkom.

 Lizać, dok. Liznąć; dotykać i pociągać jaki przedmiot po wierzchu językiem; l. ś. = łasić ś., leczyć ś. z ran; l. ś. komu = po-