Logomanja, Logomonomanja, gr., gadatliwość chorobliwa.
Logopatologja, gr., nauka o zboczeniach mowy.
Logotet, gr., kanclerz dawnego dworu bizantyńskiego.
Loi- — p. Logi-.
Lojalista, fr., człowiek z zasady lojalny, wierny monarsze, rządowi i prawu.
Lojalność, Lojalizm, fr., uczciwy, prawy sposób myślenia; zgodność z prawem i obowiązkiem; wierność monarsze, rządowi i prawu; prawomyślność.
Lojalny, fr., uczciwy, prawy, prawomyślny; wierny rządowi.
Lojd, ang., instytucja handlowa, mająca na celu ubezpieczenie morskie oraz przedsiębiorstwa żeglugi morskiej i parowej.
Lok, nm., pukiel włosów, kędzior (zdr. Loczek).
Loka, łć., w dawnych szkołach ustęp, wychodek.
Lokacja, Lokata, łć., rozmieszczenie; wynajęcie, wydzierżawienie; umieszczenie kapitałów tak, aby przynosiły dochód.
Lokacyjny, łć., przym. od Lokacja (przywilej l.).
Lokaj, nm., służący, pokojowiec.
Lokajczyk, Lokajczuk, nm., mały lokaj, chłopiec do posługi.
Lokajka, nm., służąca, pokojówka; żona lokaja; lokajstwo.
Lokajski, przym. od Lokaj; przen., zbyt uniżony, służalczy, pozbawiony godności własnej.
Lokajstwo, nm., zbiór, lokaje; stan lokaja; przen., płaszczenie ś. przed możnymi, uniżoność, serwilizm.
Lokal, Lokalność, łć., mieszkanie, część domu, stanowiąca pewną całość.
Lokalizacja, łć., umiejscowienie.
Lokalizm, łć., zwroty i wyrażenia właściwe tylko pewnej miejscowości.
Lokalizować, łć., umiejscowiać, nadać charakter miejscowy, ograniczać co do miejsca.
Lokalność, łć., charakter miejscowy, pomieszczenie, lokal.
Lokalny, łć., miejscowy; l-a pamięć = doskonała pamięć.
Lokanda, wł., miejsce zatrzymania się, zajazd, hotel.
Lokata, łć., mieszkanie, pomieszczenie — p. Lokacja.
Lokator, łć., najmujący mieszkanie od właściciela domu (forma ż. Lokatorka).
Lokaut, ang. — p. Lock-out.
Loko — p. Loco.
Lokomobila, łć., maszyna przenośna parowa, używana do wprawiania w ruch innych maszyn (f.).
Lokomocja, łć., przenoszenie ś. z miejsca na miejsce; ruch; zbiór środków, służących do przenoszenia ś. z miejsca na miejsce (koleje, statki parowe, tramwaje, poczta i t. d.).
Lokomocyjny, łć., ułatwiający przenoszenie się z miejsca na miejsce, dotyczący lokomocji.
Lokomotywa, łć., parowóz, maszyna parowa, ciągnąca wagony kolejowe (fig.).
Lokować, łć., umieszczać, ustawiać; l. pieniądze = wypożyczyć je tak, aby przynosiły dochód, umieszczać w papierach wartościowych; l. ś., wprowadzać ś. gdzie.
Loksodroma, gr., l-iczna linja, linja krzywa nakreślona na powierzchni kuli, przecinająca południki wszystkie pod tym samym kątem.
Lokucja, łć., sposób wyrażenia się, zwrot mowy.
Lokum, łć., miejsce (mieć, obrać, znaleźć, dać i t. p.); miejsce zamieszkania.
