Lśnić a. l. ś., błyszczeć, jaśnieć, świecić.
Lśnienie, błyszczenie, blask, odblask.
Lub, spójn., albo.
Luba, kobieta miła, ukochana; kochanka.
Lubaszka, ukr., gatunek śliwy; owoc tego drzewa.
Lubcia, Lubeńka, Lubka, zdrob. pieszcz. od Luba.
Lubczyk, Lubystek, roślina z rodziny baldaszkowatych, mniemany środek na wzbudzenie miłości (fig.).
Lubić, mieć w czym upodobanie, czuć pociąg do czego a. kogo; czuć w czym przyjemność, mieć do kogoś sympatję, przywiązanie; kochać, miłować; l. ś., lubić, kochać się wzajemnie.
Lubieśnica, umiłowana, kochanka
Lubież, rozkosz, przyjemność, uciecha.
Lubieżnik, człowiek zmysłowy, namiętny, rozpustnik (forma ż. Lubieżnica).
Lubieżność, zmysłowość, pożądliwość (kobiety), oddawanie się rozkoszy zmysłowej.
Lubieżny, zmysłowy, namiętny, pożądliwy
Lubka — p. Lubcia,
Lubo, spój., chociaż, jakkolwiek.
Lubość, radość, uciecha, zadowolenie, rozkosz, przyjemność.
Lubować, lubić, kochać; l. ś., mieć w czym upodobanie, cieszyć się z czego; znajdować w czym przyjemność, rozkosz, być miłośnikiem czegoś.
Lubownictwo, zamiłowanie, amatorstwo.
Lubownik, miłośnik, amator.
Lubryka, łć., ciemno-czerwony, gatunek rudy żelaznej, używany jako farba, do wyrobu czerwonych kredek, do kreślenia, ochra.
Luby, kochany, miły; przyjemny, wdzięczny; rzecz. ukochany.
Lubystek — p. Lubczyk.
Lucerna, fr., roślina pastewna z rodziny motylkowatych, wilczy groch (fig.).
Lucjola, wł., robaczek świętojański.
Lucyfer, Lucyper, łć., gwiazda poranna; jutrzenka; czart, szatan, belzebub; przen., człowiek pełen złości.
Lud, ludzie, tłum; naród, plemię; niższe warstwy społeczeństwa, pospólstwo, gmin; l. miejski = mieszczanie; l. wiejski = wieśniacy, kmiecie, chłopi (zdr. Ludek).
Ludno, gdzie pełno ludzi, mnóstwo ludzi, zapełnione ludźmi.
Ludny, pełen ludzi, mający dużo ludzi, mający znaczną ilość mieszkańców.
Ludojad — p. Ludożerca; zool., — p. Żarłacz — p. Rekin.
Ludomór, trucizna na ludzi.
Ludowcowy, przym. od Ludowiec.
Ludowiec, zwolennik supremacji ludu, członek stronnictwa ludowego w parlamencie
Ludowładny, Ludowładczy, władnący ludem albo ludami; mający wpływ na lud, pragnący władzy ludu, demokratyczny.
Ludowładztwo, rządy ludu, gminowładztwo.
Ludowy, przym. od Lud; dotyczący ludu (zgromadzenie l-e, poezja l-a, stronictwo l-e).
Ludoznawca, uczony, badający lud i jego zwyczaje, etnograf.
Ludoznawstwo, nauka, opisująca zwyczaje i obyczaje ludów, etnografja.
Ludozwierz, w mitol., pół człowieka, pół konia, centaur.
Ludożerca, dziki człowiek, zja-
