Lulać, kołysać; usypiać śpiewem (o dzieciach).
Lulek, łć., roślina z rodziny psiankowatych (fig.).
Luli! Lulaj! Lulu! śpiew przy kołysaniu i usypianiu dzieci = śpij.
Lulka, tur., ta część fajki, w którą wkłada ś. tytuń; cybuch z fajką (fig.).
Lulu! — p. Luli.
Lumachel, Lumakiel, wł., małżowiec, gatunek marmuru.
Lumbago, łć., reumatyzm w lędźwiach.
Lumen, łć., światło; przen., człowiek bardzo światły; człowiek, stanowiący czyjąś chlubę, chwałę.
Luminarz, łć., znakomitość, błyszcząca rozumem; człowiek wybitny, zasłużony.
Luminescencja, łć., nazwa ogólna, obejmująca fosforescencję i fluorescencję.
Luminista, łć., malarz, uwydatniający głównie grę światła na obrazach.
Lump, nm., cukier rafinowany gorszego gatunku; gałgan, nicpoń, łajdak.
Lumpenproletarjat, nm., motłoch uliczny miejski.
Luna, łć., księżyc; przen., półksiężyc, godło Mahometan.
Lunacje, łć., odmiany księżyca.
Lunarjum, łć., przyrząd, służący do przedstawienia ruchu księżyca około ziemi (fig.).
Lunarny, łć., pozostający w pewnej zależności od księżyca; l-e dni = dni księżycowe, wywierające wpływ szczególny na ludzi, ich zdrowie.
Lunatyk, łć., człowiek, podlegający lunatyzmowi (forma ż. Lunatyczka).
Lunatyzm, łć., choroba nerwowa: sen, w czasie którego władze ruchu i działania są jednak czynne, somnambulizm.
Lunąć, nagle i obficie upaść (o deszczu); polać obficie, chlustnąć; rub., uderzyć, palnąć, trzasnąć.
Luncz, ang., drugie śniadanie, przekąska.
Lunel, fr., francuskie słodkie wino muszkatołowe.
Luneta, fr., przyrząd optyczny, złożony z dwu a. kilku rur metalowych, wsuwanych jedna w drugą, i z umieszczonego w nich systemu soczewek, służy do oglądania oddalonych przedmiotów, do obserwowania nieba (fig.); w fortyfikacji: mały szaniec w postaci części wieloboku prostokreślnego wypukłego, złożonej z 4-ch boków; w budownictwie: sklepienie, stanowiące niszę okienną, zrobione w kopule a. w sklepieniu beczkowym.
Lunga, wł., w muz., długa (nuta); l. pauza = długa pauza.
Lunula, łć., ozdoba półksiężycowa; białe miejsce u podstawy paznogcia.
Lupa, fr., szklana soczewka wypukła a. połączenie kilku soczewek, służy do rozpatrywania drobnych przedmiotów (fig.).
Lupanar, łć., publiczny dom rozpusty.
Luperkalje, łć., u dawnych Rzymian: święto na cześć bożka Pana.
Lupikultura, łć., hodowla chmielu, chmielarstwo.
Lupinoza, łć., choroba łubinowa, żółtaczka ostra, występująca niekiedy u owiec po zjedzeniu łubinu.
Lupulina, łć., alkaloid chmielu.
Lupur, łć., w myśl., wilk.
Lura, łć., napój mętny a. lichy, niesmaczny, liche wino, cienkusz.
