Ładownica, nm., pochewka skórzana a. pudełko blaszane do noszenia ła=dunków broni palnej, patrontasz (fig.).
Ładowność, nm., ilość towaru, jaką można zmieścić w wagonie, na okręcie i t. p., pojemność.
Ładowny, nm., pakowny, mogący mieścić w sobie dużo rzeczy a. towarów; naładowany, napełniony ciężarami.
Ładuga, nm., ładunek; statek ładowny.
Ładunek, nm., przedmioty, towar, ciężar, który nakłada ś. na wóz; obciążenie; nabój strzelby: rurka z prochem i kulą lub śrutem; ł. ślepy = napełniony tylko prochem; ł. ostry=z kulą; ł. elektryczności = ilość elektryczności w przewodniku; p. Nabój.
Ładunkowe (-ego), nm., opłata za ładowanie towarów.
Ładunkowy, nm., przym. od Ładunek; dotyczący ładowania, ładunku.
Ładzić, Ładować, porządkować, ustawiać systematycznie, doprowadzać do ładu, szykować, przygotowywać; żyć zgodnie, bez kłótni; nie ładzi = nie wypada, nie przystoi.
Łagiew, łć., duże naczynie do napoju; baryłka; rura gumowa do przelewania płynów.
Łagiewka, łć., cebrzyk, naczynie podróżne na napój, zrobione z drzewa lub skóry, torebka pyłkowa rośliny.
Łagodnieć, stawać ś. ładodnym, nie gniewliwym; tracić na sile, słabnąć, zmniejszać ś. (mróz ł-eje).
Łagodniuchny, Łagodniutki, zupełnie łagodny.
Łagodność, rzecz. od Łagodny; przymiot dobrotliwości, zgodność, ustępliwość, dobroć.
Łagodny, niegniewliwy, niesurowy, niedokuczliwy, łaskawy, wyrozumiały, pobłażliwy, dobrotliwy; ł. charakter = dobry i spokojny; ł. uśmiech = pełen dobroci, nie złośliwy; łatwy do zniesienia (ł-a zima); wino ł-e = słodkie i nie bardzo mocne, niewytrawne; w lek., niegrożący niebezpieczeństwem, nieostry (ł. przebieg choroby).
Łagodzić, uspokajać, uśmierzać, czynić mniej surowym, mniej dokuczliwym (ł. ból, gniew, wyrok sądowy i t. d.).
Łaja, sfora psów.
Łajać, surowo i z gniewem; upominać, ostro napominać, ganić ostremi wyrazami, czynić gwałtowne wymówki, fukać, krzyczyć, wymyślać, kląć.
Łajanka, nagana, upomnienie surowe, bura, wymyślanie.
Łajdacki, nieuczciwy, niegodny, nikczemny, łotrowski, szelmowski, niecny; w złym gatunku, fuszerski, marny; ł. towar = tandeta.
Łajdactwo, postępowanie właściwe łajdakom; hultajstwo; zbior. łajdaki, łotry, szelmy, hultaje.
Łajdaczeć, stawać ś. łajdakiem, nikczemnieć.
Łajdaczka, forma ż. od Łajdak; kobieta źle ś. prowadząca, nierządnica.
Łajdaczyć się, prowadzić życie łajdaka, pędzić żywot niemoralny, hultaić ś., włóczyć ś. po miejscach podejrzanych.
Łajdaczyna, pogardl. od Łajdak: człowiek nędzny, godny pogardy.
Łajdak, człowiek złych przymiotów, niegodziwiec, gałgan, szelma, nicpoń, łotr, wszetecznik.
Łajnisty, pełen gnoju, łajna.
Łajno, nawóz, gnój, kał, ekskrementy.
Łaknący, imiesł. od Łaknąć; głodny, zgłodniały; łakomy, chciwy, pożądliwy.
Łaknąć, być głodnym, cierpieć głód; przen., pożądać, pragnąć, chcieć czegoś usilnie i namiętnie.
