ność (łąki okryte są m-em); drzewa, gałązki zielone, tatarak, używane do zdobienia mieszkań i domów; choinka, obnoszona przez dziewczęta wiejskie w drugie święto Wielkiejnocy; figura ludzka ze słomy, obwożona przez chłopców wiejskich podczas Zielonych Świątek.
Majaczeć, okazywać ś. niewyraźnie, jakby za mgłą.
Majaczyć, chodzić w koło, krążyć, kołować; wałęsać ś., włóczyć ś.; kręcić, wykręcać ś.; tumanić, bałamucić; m. a. m-eć, widnieć, ukazywać ś., migotać w dali; gadać od rzeczy, bredzić, dziwaczyć (m. w gorączce); w myśl. (o zającu) krążyć, kołować, robić susy, stawiać słupki; m. ś., troić ś.; m-y mi ś.: roi mi ś., zdaje mi ś., marzy mi ś.
Majak, tat., obłęd, droga uboczna, manowce, zakręt; jechać m-em = manowcami, zakrętami; zwroty koni, po których Kozacy ś. rozpoznawali; Kozak, lekki kawalerzysta; czółno, obstawione trzciną a. gałęźmi, na którym myśliwy lotną wodną zwierzynę podpływa; miraż, fatamorgana, złudne widziadło, majaczenie, przywidzenie.
Mająteczek, niewielki majątek.
Majątek, posiadłość ziemska, dobra; to, co ś. posiada; mienie, dostatek, własność (m. ruchomy i nieruchomy).
Majątkowy, przym. od Majątek; dotyczący majątku: stan m. = stan majątku, co dotyczy tego, co ś. posiada, stopień zamożności.
Majdan, tur.,, miejsce wolne między budynkami a. wałami fortecznemi a. rosnącemi drzewami; osada leśna, kurhan; miejsce w lesie, gdzie pędzą smołę, palą węgle; część środkowa łuku, o którą opiera ś. strzała, tylcem sięgająca cięciwy.
Majdrować, Maderować, nm., robić coś nieudolnie, powoli, dłubać, fuszerować; majstrować.
Majeran, Majeranek, łć., roślina z rodziny wargowych, gatunek lebiodki, której liście używają ś. jako przyprawa kuchenna (fig.).
Majestat, łć., wielkość, wspaniałość, okazałość, powaga, chwała; tytuł monarchów dla oznaczenia powagi ich i władzy; władza monarsza; osoba monarchy, tron; wzniosłość, moralna potęga, nakazująca cześć, szacunek.
Majestatyczny, łć., wspaniały, wyniosły, poważny, imponujący; pieczęć m-a = na której wyobrażony władca państwa w całej postaci.
Majętność, majątek, mienie, posiadłość ziemska.
Majętny, posiadający majątek, dostatni, bogaty, zasobny, zamożny.
Majka, Mucha hiszpańska, Kantaryda, owad chrząszczowaty, miękkoskrzydły, z którego przygotowują wezykatorję (fig.).
Majolika, wł., wyroby ceramiczne z szarej glinki, pokryte przezroczystą różnokolorową emalją i malowane ogniowemi farbami; stare, artystycznie ozdabiane fajanse włoskie i hiszpańskie.
Majonez, fr., sos z oliwy i żółtek, do polania na zimno drobiu, ryby i t. p.; potrawa zimna z ryb a. drobiu z tym sosem.
Major, łć., dawniej oficer stopniem wyższy od kapitana, a niższy od podpułkownika, dowódca bataljonu.
Major, łć., a. m-wa tonacja — p. Dur.
Majoracki, łć., przym. od Majorat.
