a. nasienie maku (zdr. Maczek); przen., na m. siekać, rąbać = na drobne kawałki; sadzić m-iem = gęsto, drobno pisać; jak m-u = pełno, obficie, tłumnie, mnóstwo; dobrali ś. w korcu m-u = doskonale ś. dobrali, wyjątkowo; cicho, jak m-iem siał a. zasiał = bardzo cicho, bardzo spokojnie.
Makadam, ang., kamienie tłuczone, używane do budowania dróg bitych.
Makadamizować, łć., pokrywać drogę bitą kamieniami drobno tłuczonemi, bez podkładu, lecz żeby powierzchnia była twarda i gładka.
Makagiga, ciastko zrobione z maku i miodu.
Makak a. Maskarnik, rodzaj małp z rodziny pawjanów (fig.).
Makao, Maczek, fr., rodzaj gry w karty, to samo co bakarat.
Makarela, fr., utrzymująca dom nierządu, stręczycielka nierządu.
Makaron, wł., ciasto z mąki pszennej, maszynowo wyciskane w rurki a. inne kształty i wysuszone; ciasto, cienko krajane w długie nitki.
Makaroniczny wł. okres = okres w historji literatury polskiej, w którym mieszano do mowy polskiej makaronizmy łacińskie (od połowy XVII do połowy XVIII w.).
Makaronik, wł., ciasto kruche z migdałów tłuczonych z cukrem i białkiem jaj.
Makaronikowy, wł., przym. od Makaronik.
Makaronista, fr., pisarz makaroniczny.
Makaronizm, wł., wyraz lub wyrażenie cudzoziemskie, wtrącone do mowy ojczystej.
Makaronizować, wł., używać makaronizmów w mowie a. piśmie.
Makart, Makartowski bukiet = bukiet z różnych traw suszonych, niekiedy pomalowanych.
Makassar, wonnny olejek z oliwy, tłoczonej z nasion roślinnych, jakoby sprzyjający porostowi włosów.
Makata, arab., wzorzysta tkanina jedwabna, przetykana złotem i srebrem.
Maki a. Lemur Makako, gatunek małp z rodz. lemurów (f.).
Makietka, wł., zarys pierwszy roboty rzeźbiarskiej szkic, zmniejszona podobizna modelu.
Makler, nm. — p. Mekler.
Makolągwa a. Konopniczek, ptak wróblowaty stożkodzioby z rodziny łuszczaków (fig.).
Makotra, ukr., donica do tarcia maku; cierlica, donica.
Makowate rośliny, rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych.
Makowica, kapitel, głowica kolumny (fig.); słup, ozdobny wierzchołek, szpic, gałka na domu, wieży i t. p.; m. a. makówka, gatunek soli kamiennej.
Makowiec, stężały sok, wyciśnięty z makówek naciętych, używany jako środek lekarski i narkotyk, opjum, laudanum.
Makowina, łupina makówki; w lm. łodygi makowe.
Makowy, przym. od Mak (sok, olej, kwiat m.); koloru maku, jasno popielaty (maść m-a koni).
Makówka, torebka nasienna maku; przen., żart., głowa; główka, jak m-a, a rozumu mało = elegancik wymuskany, a. głupi.
Makrela, zool., ryba oścista, cierniopromien. (f.).
