sto nierozsądnym kierunku; pociąg, słabość, namiętność.
Manjacki, gr., przym. od Manjak.
Manjactwo, gr., manja, dziwactwo.
Manjaczeć, gr., dziwaczeć.
Manjaczyć, gr., dziwaczyć, fantazjować; mówić brednie; zwodzić, oszukiwać.
Manjak, gr., człowiek dotknięty manją, dziwak (forma ż. Manjaczka).
Manjer, fr., sposób; moda, tryb.
Manjera, fr., ułożenie, sposób zachowania ś.; sposób malowania a. pisania właściwy jakiemu artyście, poecie; forma twórczości nienaturalna, przybrana, wymuszona, wypływająca z naśladownictwa; wymuszoność; jednostajny sposób, nawyknienie; sztuczność, nienaturalalność; piękne m-ry = wykwintne obejście się, elegancja, ogłada towarzyska.
Manjerka, ros., blaszanka podróżna do napełniania trunkiem (fig.).
Manjerować, fr., nadawać czemu pewną manjerę, zwęzić formy twórczości do jakiej manjery; wygładzać, wykończać, przerabiać.
Manjeryczny, fr., uporczywie trzymający się pewnej manjery;, przesadny, nienaturalny, pretensjonalny; obyczajny, grzeczny, elegancki.
Manjerysta, Manjerzysta, fr., poeta lub artysta, tworzący według jakiej manjery; naśladujący manjerę wielkiego artysty.
Mankament, wł., brak, niedostatek czego; błąd; malwersacja.
Mankiet, wł., część rękawa przy ręce, przyszyta a. przypinana do całego rękawa (zdr. Mankiecik).
Mankietka, wł., rękawek, mitynka, pulsetka.
Mankietnik, wł., pogardl., zwolennik sekty marjawickiej, marjawita (forma ż. Mankietniczka).
Manko, Manco, wł., brak, niedobór; kwota, z góry przyznawana kasjerom, magazynierom na pokrycie strat nieuniknionych przy wypłatach, przy ważeniu, mierzeniu i t. p.
Mankować, fr., brakować.
Manna, hebr., roślina z rodziny trawowatych, dająca dobrą paszę; kasza z nasion tej rośliny (fig.); stężały sok niektórych roślin, jesionu zwłaszcza, wypływający z nacięć, robionych na pniach i gałęziach; gatunek kaszki pszennej bardzo miałkiej; m. biblijna = cudowny pokarm Izraelitów podczas ich wędrówki przez pustynię; przen., dar niebios; m-ą niebieską żyć = nie mieć zapewnionych dochodów, być w nędzy; iron., żyć z dochodów nieprawych, potajemnych, żyć z gry w karty.
Manneczka, hebr., roślina z rodziny traw.
Mannik, owad półpokrywy, piewikowaty.
Manola, hiszp., taniec hiszpański.
Manometr, gr., przyrząd do mierzenia prężności, t. j. ciśnienia gazu a. pary, zawartej w naczyniu zamkniętym (fig.).
Manowczyk, szlak grecki, jakby ze sznurka jednostajnie poskręcanego złożony, meander.
Manowiec, przejście bezdrożne, obłędne, nieznane; brodzić m-ami = wykręcać ś., używać wybiegów, żyć nieuczciwie, używać wykrętów; wejść na m-ce = pobłądzić, zejść z drogi uczciwej.
Mansarda, fr., mieszkanie na poddaszu.
Mansardowy, przym. od Mansar-
