Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/734

Ta strona została skorygowana.

płaksa (o dzieciach); człowiek nierozgarnięty, głuptas, niedojda, jałop, niedołęga, maruda.

Mazgajowaty, do mazgaja podobny; niedołężny, marudny, niedbały, ociężały, głupkowaty; płaczliwy, skłonny do płaczu.

Maziarnia, miejsce, gdzie wyrabiają maź do smarowania kół, gdzie pędzą dziegieć, dziegciarnia.

Maziarz, robiący a. sprzedający maź, dziegieć; dziegciarz.

Maziczka, w bot., roślina z rodziny złożonych, madja.

Mazidło, maść do namazywania, smarowanie, pomada.

Mazisty, oleisty — p. Mastki.

Maznąć, raz pomazać, posmarować, powlec, uderzyć.

Mazo, wł., w grze w karty: stawka podwójna.

Mazur, mieszkaniec Mazowsza (fig.); w lm., M-ry, Mazowsze; emigrant z Mazowsza albo Małopolski na Rusi; rodzaj tańca polskiego z figurami; muzyka, śpiew do tego tańca (m. biały = tańczony o świcie na zakończenie balu); piwo mazowieckie; rodzaj krajowego kamienia młyńskiego; m-a ciąć, zacinać — p. Mazurzyć.

Mazurek, chłopiec, młodzieniec z Mazowsza; rodzaj utworu muzycznego w tempie mazurowym; rodzaj placka przekładanego z konfiturami, przyrządzanego w różnych odmianach; ptak wróblowaty, stożkodzioby z rodziny łuszczaków, marcinek, żydek (fig.); owad świerszcz.

Mazurka, kobieta z Mazowsza; polka m. = taniec w rodzaju polki — p. Tramblantka, p. Troteska.

Mazurzyć, Mazurować, zamiast cz, sz, ż, wymawiać c, s, z, jak mówi lud na Mazowszu, zacinać Mazura, ciąć Mazura, mówić z mazurska.

Mazurzysta, umiejący dobrze tańczyć mazura; kompozytor mazurów.

Maź, tłuszcz do mazania, smarowidło do mazania osi, aby koła gładko ś. obracały, dziegieć, smar; m-ą, powoli, pomału, marudnie.

Maźnica, naczynie na maź a. dziegieć do smarowania osi wozu, kół; poduszka, napełniona smarem, który miarowo spływa na osie wagonu kolejowego.

Maża, ukr., łubiany wóz czumacki na Ukrainie, zaprzęgany wołami (fig.).

Mażordomp. Majordom.

Mącić, mieszać płyn jaki, poruszając będący na dnie osad, zabrudzać płyn, robić go mętnym; kłócić, niepokoić, sprawiać zamieszanie, rozruch, wichrzyć; odurzać, upajać (wino m-i głowę); m. ś., stawać ś. mętnym; tracić przytomność, mieszać ś., odurzać ś. (m-i mu ś. w głowie).

Mąciwoda, warchoł, wichrzyciel, awanturnik.

Mączak, Mączec (-czca), roślina z gromady grzybów, z rodziny mączniakowatych (fig.).

Mączarnia, skład mąki, sklep z mąką.

Mączarz, handlujący mąką i leguminami (forma ż. Mączarka).

Mączasty, Mączysty, podobny do mąki, sypki, miałki, kruchy (kartofel m. = rozsypujący ś. po ugotowaniu; cukier m. = mączka cukrowa, puder, miałki cukier); biały, jak mąka (kolor m.).