ciągle temiż samemi myślami, zwrotami lub rymami.
Mebel, fr., sprzęt domowy wykwintniejszy, zwykle stolarskiej roboty; iron., człowiek niemiły, zbyteczny w domu, niepożyteczny; ciężar w domu.
Mebelek, fr., mały, delikatny, elegancki mebel; ładny gracik; lichy, skromny, tandetny mebel.
Meblarz, fr., rzemieślnik, wyrabiający meble; handlujący meblami.
Meblować, fr., mieszkanie opatrywać w meble; pokój m-ny = pokój do wynajęcia z meblami; pokoje m-e = rodzaj hotelu; m. ś., sprawiać sobie meble, urządzać sobie mieszkanie.
Meblowy, nm, przym. od Mebel; łóżko m-e = łóżko drewniane, dostosowane do całego garnituru mebli w sypialni.
Mecenas, łć., możny protektor nauk, sztuk i literatury; dawniej obrońca przy IX i X departamencie Senatu Rządzącego w Królestwie Polskim; najwyższy stopień obrońcy sądowego; dziś tytuł, dawany przez grzeczność adwokatom.
Mecenasostwo, łć., stanowisko, godność, obowiązki mecenasa; opiekowanie ś. literaturą i sztuką; mecenas z żoną.
Mecenasować, łć., być mecenasem, opiekować ś., używać swego wpływu, protegować.
Mech, roślina skrytopłciowa (2 fig.); delikatne wełniste włoskowate pokrycie niektórych kwiatów i nasion; włosy młode tylko co porastające (m. pod nosem); pierze młode, puch.
Mecha, węg., miód pitny.
Mechanicznie, łć., za pomocą machiny; bezwiednie, machinalnie.
Mechaniczny, gr., działający według praw mechanizmu; posługujący ś. maszyną lub maszynerją; odbywający ś. bez udziału woli i myśli, tylko na zasadzie mechanizmu; bezwiedny, bezmyślny; wykonawczy; tyczący ś. zewnętrznej strony czynności; techniczny; nie wymagający natężenia umysłu; m-a praca = działanie siły przy pokonywaniu pewnego oporu, objawiające ś. widocznym ruchem ciał; m-a teorja ciepła = teorja, objaśniająca objawy ciepła ruchem najdrobniejszych cząstek; ciał.
Mechanik, gr., budujący maszyny, zajmujący ś. mechaniką; przen., sprytny, zręczny, jedyny do czego; żart., psujący wszystko.
Mechanika, gr., nauka o prawach równowagi i ruchu ciał; nauka o budowie i zastosowaniu maszyn.
Mechanistyczny, łć., przym. od Mechanizm; m. światopogląd, teorja, uznająca wszystkie zjawiska materjalne i duchowe za wynik ruchu najdrobniejszych cząsteczek materji; materjalizm, determinizm.
Mechanizm, łć., budowa, wewnętrzne urządzenie machiny lub przyrządu, które wprawia go w ruch i wywołuje działanie; maszynerja; biegłość, wprawność, technika, np. u wirtuoza; porządek, według jakiego ś. co odbywa.
Mechanizować, łć., sprowadzać czynności świadome do czynności półświadomych a. bezwiednych przez wprawę.
Mechanoterapja, gr., leczenie zabiegami mechanicznemi, jak: masaż, gimnastyka; przyrządy ortopedyczne.
Mechanurgja, gr., nauka o przyrządach, używanych w chirurgji; nauka o zastosowaniu machin.
Meches, hebr., Żyd przechrzczony (forma ż. Mecheska).
