Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/745

i że suma kątów w trójkącie jest zawsze = 2 kątom prostym.

 Metagram, gr., łamigłówka, polegająca na wynajdywaniu wyrazów przez zamianę liter.

 Metal, gr., nazwa pierwiastków chemicznych lub ich aljażów odznaczających ś. nieprzezroczystością, właściwym blaskiem, dobrym przewodnictwem ciepła i elektryczności; przen., dźwięczność, srebrzystość głosu w śpiewie.

 Metalepsa, gr., figura retoryczna, w której wyrażenie poprzedzające naprowadza na myśl o następstwie, a. z której odgadujemy myśl poprzedzającą.

 Metalepsja, gr., w chem., zastąpienie jakiego pierwiastku innym.

 Metaliczny, Metalowy, łć., z metalu zrobiony; właściwy metalom; dźwięczny (głos).

 Metaliki, łć., dawniejsza nazwa papierów państwowych procentowych (we Francji, Austrji, Rosji), za które nietylko ich wartości, ale i procenty były spłacane monetą złotą a. srebrną al pari.

 Metalizować, łć., powlekać metalem.

 Metalochromja, gr., sztuka pokrywania wypolerowanych metalów barwami, nie niwecząc ich blasku.

 Metalografja, gr., opisanie metalów; sztuka używania płyt metalowych zamiast płyt kamiennych do reprodukcji rysunków a. pisma.

 Metaloid, gr., nazwa wszystkich pierwiastków chemicznych niemetalicznych.

 Metaloskopja, gr., próbowanie, czy pacjent jest podatny do metaloterapji, oraz na który metal jest wrażliwy.

 Metalotechnika, gr., ogół czynności, niezbędnych dla wytwarzania wyrobów z metali.

 Metaloterapja, fr., leczenie cierpień nerwowych za pomocą przykładania do ciała i noszenia na nim blaszek metalowych.

 Metalurgja, gr., gałąź technologji, nauka o sposobach otrzymywania metalów z rud, oczyszczania ich i obrabiania.

 Metamatematyka, gr., filozofja. matematyki.

 Metameryczne gr., ciała, ciała, mające jednakowy skład chemiczny, ale inne własności.

 Metamorficzne gr., skały, inaczej: przeobrażone = skały, utworzone przez osadzenie ś. warstw z wody, które uległy następnie metamorfizmowi.

 Metamorfizm, gr., zmiana pierwotnego składu skał skutkiem ciepła, procesów chemicznych a. ciśnienia.

 Metamorfoza, gr., przeobrażenie, przemiana, przekształcenie, przybranie innej postaci.

 Metan, łć., gaz błotny; węglowodór lekki, gaz bez wroni i koloru, płonie bez blasku, wybucha pomieszany z powietrzem, gaz kopalniany.

 Metaplazm, gr., zmiana wyrazu przez odrzucenie głoski lub sylaby, np. trza zamiast trzeba.

 Metapsychika, gr., objawy duchowe, nie dające ś. objawić prawami psychologji (np. somnambuliczne).

 Metastaza, gr., przeniesienie ś. choroby z jednej części ciała do drugiej; przerzut.

 Matateza, Matatesis, gr., przestawienie; w gram., przestawienie głosek w wyrazie, przekładnia, np. w wyrazie pchła zam. błcha, względnie płcha.

 Meteki, gr. — p. Metojki.

 Metempiryk, gr., filozof, zajmujący ś. metempiryką.

 Metempiryka, gr., spekulacja filozoficzna, posługująca ś. pojęciami, których nie można uzasadnić