Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/759

dzielający dwa morza (fig.) — p. Istm.

 Międzynarodowiec, człowiek, nie przyznający ś. do żadnej narodowości, kosmopolita.

 Międzynarodowościowy, zachodzący między narodowościami.

 Międzynarodowy, wszystkich dotyczący narodów, zachodzący między narodami, wszechświatowy (język m., kongres m.); układ m. = między jednym narodem a innemi, między jednym państwem a innemi — p. Międzypaństwowy.

 Międzynarodówka, międzynarodowy związek socjalistyczny robotników, mternacjonał czerwony; czarna m. = jezuici.

 Międzypaństwowy — p. Międzynarodowy.

 Międzyparlamentarny, dotyczący stosunków między parlamentami różnych krajów.

 Międzypiętrze, miejsce między piętrami; nizkie piętro położone między dwoma większemi szczególniej nrędzy parterem a pierwszym piętrem, półpiętrze, antresola; nizkie piętro u wierzchu budowli.

 Międzyplanetarny, znajdujący ś. między planetami (przestrzeń m-a).

 Międzyplemienny, zachodzący między plemionami; tyczący się stosunków między plemionami.

 Międzyplon, roślina, zasiana na pewnym gruncie między roślinami innego gatunku.

 Międzypłciowy, zachodzący między osobnikami różnych płci (stosunki m-e).

 Międzyrozbiorowy, odnoszący ś. do epoki rozbiorów Polski (1773—1793).

 Międzyrównoleżnikowy, położony między dwoma równoleżnikami.

 Międzyrzecze, kraj, położony między rzekami.

 Międzysłupie, przestrzeń między słupami, kolumnami.

 Międzywyznaniowy, zachodzący między wyznaniami; między osobami różnych wyznań.

 Międzyzwrotnikowy, położony między zwrotnikami.

 Międzyżebrowy, położony między dwoma żebrami.

 Miękcej, st. wyż. od Miękko.

 Miękczeć, tracić twardość, surowość, stawać ś. miękkim, kruszeć; łagodnieć, wzruszać ś., rozczulać ś. — p. Mięknąć.

 Miękczyć, miękkim co czynić, pozbawiać twardości; przen., rozczulać, poruszać, łagodzić; w gram. m. głoski = czynić je podniebiennemi (np. s, z, n zmieniać w ś, ź, ń), palatalizować; m. ś. — p. Mięknąć.

 Miękisz, Miękkisz, część miękka czegokolwiek, mięsistość (m. chleba, bułki = ośrodek); mięso przy kościach; miękki gąszcz, pozostały po ugotowaniu i wycedzeniu jarzyn, ziół i t. p.; w bot., rodzaj tkanki komórkowatej, z której są utworzone miękkie częśc roślin (np. owocu), tkanka murowa; m. rdzeniowy = tkanka komórkowata, wypełniająca wnętrze pnia, rdzeń; ziemia ilasta, podobna do rudy żelaznej.

 Miękkawy, nieco miękki, niezupełnie miękki.

 Miękki (st. wyż. Miększy), nietwardy, uginający ś. przy naciskaniu; rzadkawy, zawierający mało części stałych; skłonny do ustępstw; zgodny, ustępliwy (człowiek m. w interesach); miły, przyjemny (tony m-e); czuły, delikatny, łagodny, dobry, dobrotliwy, tkliwy (człowiek m-ego serca); zniewieściały, rozpieszczony, gnuśny (obyczaje m-e); koń m. w pysku = dający ś. bez trudu powodować; woda m-a = zawierająca mało domieszki mineralnej, deszczowa woda, deszczówka; w gram. spółgłoska m-a = podniebienna; samogło-