ska m-a = miękcząca poprzedzającą ją spółgłoskę.
Miękko, przysł. od Miękki; jaja na m. = ugotowane na rzadko, niezbyt gęsto; łagodnie, łaskawie, mile.
Miękkopłetwe ryby a. miękkopromienne = ryby kościste, mające miękkie promienie w płetwie grzbietowej.
Miękkość, brak twardości, skłonność do uginania ś. przy naciskaniu; zgodność, ustępliwość; czułość, łagodność, tkliwość; zniewieściałość, gnuśność.
Miękkuchny, Miękkutki, Miękusieńki, Miękuteńki, bardzo, zupełnie miękki.
Miękliwe zwierzę — p. Mięczak.
Mięknąć, Miękczeć, Miękczyć ś., tracić twardość, miękkim ś. stawać; ustępować, łagodnieć, nie upierać ś.; wzruszać ś., rozczulać ś.
Miękusz, człowiek bez energji, niedołęga.
Mięsak, w medyc., nowotwór złośliwy.
Mięsień, twór, złożony z włókien mięsnych, służący do wykonywania ruchów w organizmach ludzkich i zwierzęcych (fig.).
Mięsistość, pełność, obfitość części mięsistych w organizmie.
Mięsisty, obfitujący w części mięsne, muskularne (udo m-e); obfitujący w części miękkie, soczysty (owoc m.); (o tkankach) gęsty, gruby i miękki.
Mięsiwo, mięso wszelkiego gatunku.
Mięsko, Miąsko, zdr. od Mięso; delikatne, smaczne mięso.
Mięsny, z mięsa zrobiony (potrawa m-a, ekstrakt m.); do mięsa ś. odnoszący (dzień m. = niepostny; jatki m-e = kram do sprzedawania mięsa surowego; wydać kogo na m-e jatki = na rzeź, na mękę).
Mięso, część miękka organizmu zwierzęcego, złożone głównie z mięśni i tłuszczu (m. wołowe, baranie, cielęce, wieprzowe = wołowina, baranina, cielęcina, wieprzowina); m. białe = cielęcina, wieprzowina, indyk, kura, m. czarne = wołowina, baranina, dziczyzna, gęś, kaczka; jeść z m-em = nie pościć; sztuka m-a, sztukamięs = wołowina gotowana z rosołu; miękkie części owoców, miękisz; w medyc., dzikie m. = nadmiernie rozrosła ziarnina w ranie a. wrzodzie; handlować żywym m-em a. żywym towarem = sprowadzać dziewczęta na drogę rozpusty; za tanie pieniądze psi m. jedzą = tanio kupić można tylko rzecz marną, nędzną, lichą; ni z pierza, ni z m-a = człowiek do niczego, ni to, ni owo.
Mięsopust, czas między Bożym Narodzeniem a Popielcem, karnawał; ostatnie trzy dni przed wielkim postem, ostatki, zapusty; przen., ucztowanie, gody, hulanka.
Mięsopustny, karnawałowy, zapustny; niedziela m-a = poprzedzająca zapustną, sześćdziesiątnica.
Mięsożerca, człowiek, jadający przeważnie mięso; amator mięsa; człowiek, żyjący tylko mięsem.
Mięsożerny, jadający mięso; żywiący ś. tylko mięsem; drapieżny (zwierzę m-e, roślina m-a); służący do jadania mięsa (zęby m-e).
Mięszać — p. Mieszać.
Mięszanina — p. Mieszanina.
Mięszanka — p. Mieszanka.
Mięśniak, w medyc., nowotwór chorobliwy, złożony z włókien mięśniowych prążkowanych.
Mięśniowy, Muskułowy, przym. od Mięsień; dotyczący mięśni.
