sko; zbior., mizeracy, nędzarze, biedacy.
Mizerak, łć., człowiek mizerny, zmizerowany, mizerota, chuchro, chndzielec; biedak, biedota, nędzarz, nieborak.
Mizerere, łć., choroba niebezpieczna: wymioty kałem.
Mizerja, łć., nędza, bieda; ogórki z octem, solą i pieprzem, pokrajane w plasterki.
Mizerka, fr., w grze w wista = nieposiadanie żadnego atuta — p. Mizera.
Mizernieć, łć., blednieć z braku sił, chudnieć, nędznieć, tracić z ciała; ubożeć, biednieć.
Mizerny, łć., blady, źle wyglądający, chudy, nędzny; lichy, ubogi, marny; godzien litości, nieszczęsny.
Mizerota, łć. — p. Mizeractwo.
Mizerować, łć., niszczyć, marnotrawić; m. ś. = niszczyć ś., nędznieć, poniewierać ś.
Mizerykordja, łć., litość, miłosierdzie; dawniej nazwa trójsiecznego sztyletu, którym rycerz zadawał powalonemu przeciwnikowi ostatni cios śmiertelny, t. zw. cios łaski (fig.).
Mizogamja, gr., wstręt do stanu małżeńskiego.
Mizoginja, gr., wstręt do kobiet.
Mjazma, Mjazmat, gr., wyziew niezdrowy z organizmów gnijących; powietrze zepsute.
Mjazmatyczny, gr., przym. od Mjazmat; m-a choroba, spowodowana mjazmatami, choroba zakaźna, epidemiczna, a szczególniej endemiczna.
Mknąć, przewijać ś. prędko, pędzić, śpieszyć, sunąć ś., posuwać ś., pomykać, dążyć, umykać, uchodzić, unosić, porywać, biec szybko.
Mlaskać, klaskać wargami a. językiem przy jedzeniu a. całowaniu; cmokać.
Mlaskanie, Mlask, ćmiakanie, klaskanie ustami przy jedzeniu a. całowaniu.
Mlaskot, człowiek mlaszczący.
Mlasnąć, klasnąć wargami, językiem, cmoknąć.
Mlaszczeć — p. Mlaskać.
Mlecz, sok mleczny, substancja mleczna; m. a. mleczko = płyn nasienny u ryb samców; m. roślinny = sok roślinny, oskoła; anat., m. pacierzowy = mózg kości pacierzowej, rdzeń (2 fig.); sok mleczny, powstały w przewodzie pokarmowym ze strawionych pokarmów; w bot. — p. Mleczaj.
Mleczaj, roślina z rodziny złożonych (fig.); roślina z gromady grzybów, z rodziny bedłkowatych.
Mleczak, samiec u ryb w przeciwstawieniu do samicy, t. zw. ikrzaka; młode zwierzę, ssące jeszcze mleko; przen., młodzieniaszek, któremu ś. zarost nie puścił, gołowąs.
Mleczarek, chłopiec, rozwożący a. roznoszący mleko.
Mleczarka, kobieta sprzedająca mleko, przekupka nabiału, właścicielka mleczarni; kobieta na wsi, mająca dozór nad mlekiem, dojąca krowy, dójka.
Mleczarnia, miejsce, gdzie się przechowuje mleko, nabiał; zakład mleczny, w którym dostać można mleka i przetworów mlecznych: śmietany, sera, kawy, czekolady, przeważnie do spożycia na miejscu.
Mleczarstwo, przemysł mleczny, wyrób przetworów mlecznych.
Mleczarz, człowiek, sprzedający mleko; pachciarz; właściciel obory; sprzedający mleko hurtem; człowiek, przewożący mle-
