Błoniasty, mający błony, podobny do błony.
Błonica, dyfteryt, zakaźna choroba błon śluzowych gardzieli.
Błonie (błędnie Błoń), rz. n., obszerna równina, przeznaczona na pastwisko, łąka równa.
Błonkoskrzydłe, (pszczołowate), rzęd owadów, mających skrzydła błoniaste z nielicznemi żyłkami.
Błonkowaty, podobny do błonki; złożony z błonek.
Błonnik, główna składowa część włókien roślinnych, drzewnik, celuloza.
Błotniak, ptak drapieżny wielkości jastrzębia (fig.).
Błotniarka, gatunek ślimaka wodnego (fig.).
Błotnik, przyrządzik ochraniający spodnie od zabłocenia.
Błotnisty, pełen błota; bagnisty, błotny.
Błotny, przym. od Błoto, błotnisty, bagnisty, pełen trzęsawisk; znajdujący się na błotach, żyjący na błotach; iłowaty, ilasty; B-na kąpiel = kąpiel, do której ił wchodzi, kąpiel szlamowa; gaz B. = związek chemiczny węgla z wodorem, wytwarzający się na gruntach bagnistych, zapalający się w powietrzu.
Błoto, ziemia, ił, szlam, pomieszane z wodą; kałuża, bagno: nieczystość, brud: przen. ohyda, brudy życia; tarzać się w błocie = żyć w upodleniu; błota = okolica błotna, trzęsawiska, bagno.
Błysk, połysk, błyszczenie; blask przelotny, chwilowy, błyskawica.
Błyskać, jdtl. Błysnąć, wydawać blask urywany, przelotny, migać czemś błyszczącem, migotać. Błyska się = zjawia się błyskawica, łyska się, lśni się.
Błyskawica, światło migotliwe powstające przy łączeniu się elektryczności w chmurach; błysk, blask przelotny; przen. ruch nagły, szybki; B. w oczach = wzrok iskrzący, spojrzenie energiczne, gwałtowne, gniewne.
Błyskawiczny, pełen błyskawic; szybki, jak błyskawica, bardzo szybki (pociąg błyskawiczny).
Błyskawka, zabawka błyskotliwa, mamidło.
Błyskotać, połyskiwać, migać czem świecącem, błyskać, razić oczy.
Błyskotka, bawidełko lśniące, fraszka błyszcząca; przen. rzecz marna, fraszka, drobnostka, pozorną wartość mająca.
Błyskotliwy, lśniący się, migotliwy, jaskrawy, pozornie świetny, mamiący oczy, rażący.
Błysnąć — p. Błyskać i Błyszczeć: przen. ukazać się na chwilę, pokazać się, zaświtać; zajaśnieć, uwydatnić się czem, odznaczyć się.
Błyszcz, połysk, blask; szuwaks, czernidło do obuwia; nazwa minerałów będących połączeniem naturalnem metalu z siarką, o połysku metalicznym i ciemnej barwie (błyszcz srebra, antymonu, miedzi, ołowiu).
Błyszczak, ptak wróblowaty z rodziny szpaków.
Błyszczeć, jdtl. Błysnąć, wydawać blask, jaśnieć, świecić, lśnić, świecić się, migać.
Błyszczka, rz. ż., motyl nocny o skrzydłach brunatno-szarych, ze znakiem w kształcie γ.
Bo, Boć, spójn., (wyraż. przyczynę), bowiem, albowiem, ponieważ, gdyż, z powodu że, z przyczyny że, dlatego że.
Boa, rz. m., ndm., olbrzymi wąż dusiciel (fig.); B. rz. n., strój futrzany na szyję, kształtu węża, używany przez kobiety.
