Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/784

Ta strona została przepisana.

Mołodyca, Mołoducha, ukr., młoda kobieta; młoda dziewczyna.

Mołodziec, Mołojec, ukr., młodzieniec; zuch, junak.

Momencik, łć., krótka chwila, okamgnienie, mig.

Moment, łć., chwila, okamgnienie; okoliczność stanowcza, przyczynowa: m. psychologiczny = chwila, w której popęd, kiedyindziej pokonywany, staje ś. przemożnym.

Momentalny, łć., trwający przez moment, szybki, chwilowy, błyskawiczny; m-a fotografja = zdjęcie fotograficzne za pomocą przyrządu migawkowego.

Momot, jąkała; niemowa; ograniczony niedołęga.

Momotać, mówić niezrozumiale, bełgotać; pozbawiać zdrowych zmysłów, czarować.

Momus, gr., bożek żartu i szyderstwa.

Monach, gr., mnich, zakonnik w kościele wschodnim (fig.).

Monachijskie piwo, gatunek piwa bawarskiego.

Monachomachja, gr., wojna mnichów (poemat Ig. Krasickiego).

Monada, gr., filozoficzna nazwa jednostek, pierwiastków natury duchowej, składających Wszechświat; mikroskopijne żyjątko z gromady pierwotniaków.

Monadologja, gr., pogląd, według którego monady (duchowe) są przyczyną wszechbytu.

Monadysta, wyznawca monadologji.

Monarcha, gr., władca kraju, panujący (cesarz, król, książę).

Monarchiczny, gr., gdzie władzę rządu ma monacha (rząd m.).

Monarchini, gr., władczyni; małżonka monarchy.

Monarchista, gr., zwolennik monarchicznej formy rządu.

Monarchizm, gr., zasada rządu monarchicznego; jedynowładztwo.

Monarchja, gr., państwo rządzone przez monarchę (cesarstwo, królestwo); forma rządu, według której naczelna władza w państwie spoczywa w ręku monarchy, jedynowładztwo (m. absolutna), a. w której bierze udział reprezentacja narodu (m. konstytucyjna).

Monarszy, gr., przym. od Monarcha.

Monaster, Monastyr, gr., klasztor wyznania wschodniego.

Moneciarz, łć., żart., człowiek, mający dużo pieniędzy, bogacz.

Monemeryczny, gr., jednodniowy, jeden dzień żyjący.

Monepigraficzna gr. moneta, mająca tylko napis, bez wizerunku.

Monera, gr., pierwotniak, najprostsza istota zwierzęca.

Moneta, łć., pieniądz kruszcowy, opatrzony wybitym na nim stemplem państwowym oraz napisem, oznaczającym wartość; żart., posp., grosze, gotówka, pieniądze.

Monetarny, łć., dotyczący monet; m-a stopa = przepis, określający, ile jednostek monetarnych ma być wybitych z jednej wagi kruszcu; m-a konwencja — p. Konwencja; system m. = ogół postanowień prawnych, przepisujących, jaka ma być stopa monetarna, waga, postać i rodzaje monet w państwach, które do konwencji przystąpiły.

Mongolfier, Montgolfier, balon, aerostat systemu braci Montgolfierów, napełniony ogrzanym powietrzem (fig.).

Mongoł, człowiek rasy mongolskiej; przen., barbarzyniec, okrutnik.