Moskalik, gatunek drobnej rybki wędzonej.
Moskiewszczyzna, cokolwiek z Moskwy pochodzi: język, obyczaje, towary moskiewskie; wojna moskiewska.
Moskit, Mustyk, hiszp. owady dwuskrzydłe długorogie z rodziny mustykowatych (fig.).
Moskita, wł., meczet.
Moskitjera, hiszp., zasłona z muślinu, chroniąca twarz od ukąszeń moskitów (fig.); zasłona, osłaniająca łoże dla uchronienia od ukąszeń owadów.
Moslem, Moslemin, arab. — p. Muzułman.
Mospan — p. Mosan.
Most, budowla z kamienia, żelaza a. drzewa, łącząca dwa brzegi rzeki, kanału, rowu, przepaści, błota dla przeprawy przez nie (fig.); m. drewniany, żelazny, polowy, wiszący, zwodzony, na łyżwach i t. d.; rodzaj położenia w walce zapaśniczej francuskiej: opieranie ś. na ziemi dolną połową tułowia i głową, nie dotykając ziemi ramionami i plecami; potrzebny, jak dziura w moście = wcale niepotrzebny; m-em kłaść a. kłaść ś., leżeć = padać pokotem, plackiem, gęsto jeden przy drugim; prosto z m-u = po prostacku, niedelikatnie, bez ceremonji, wręcz; padać, kłaść ś., słać ś. m-em = kłaniać ś. uniżenie, do nóg upadać; m-em kłaść nieprzyjaciela = w pień wybijać.
Mostek, mały most; kładka przez rzekę; część wołu a. cielęcia od piersi (m. cielęcy, barani); w anat., kość podłużna, nieparzysta, umieszczona w pośrodku ciała pomiędzy żebrami (fig.).
Mosterdziej, Mościndziej, Mociumdziej, Mocibdziej, skróc.: miłościwy dobrodziej.
Mostnica, pale, na których się wspierają izbice mostowe; budowle, nad wodą stojące.
Mostowe (-ego), opłata za przejazd a. za przejście przez most.
Mostowniczy, dozorca mostu urzędnik w daw. W. Ks. Litewskim, mający dozór nad drogami publicznemi, groblami, mostami i t. p.
Mostowy, przym. od Most; rzecz., poborca mostowego.
Moszcz, nm., sok z winnych jagód a. innych owoców świeżo wyciśnięty; wogóle sok roślinny.
Moszenka, mała moszna, torebka; sakiewka, woreczek na pieniądze.
Moszna, worek, torba, kieszeń skórzana; w anat., worek jądrowy męski.
Moszus, nm., piżmo.
Mości, skr. z Miłościwy.
Mościapani, miłościwa pani, łaskawa pani.
Mościć, kłaść jedno obok drugiego, jak most, słać, uściełać; m. mosty = budować, rzucać; m. drogę = prowadzić, torować, zwłaszcza przez bagna; wyściełać czymś miękkim (m. łoże liśćmi, mchem, m. wóz sianem); m. ś. = sadowić ś.
Mościpan — p. Mosan.
Mościwy, skr. z Miłościwy; jaśnie wielmożny; łaskawy, uprzejmy.
Mość, skr. z Miłość; sposób tytułowania (jego m. = jegomość; jej m. = jejmość, imość; wasza m. = waszmość; Jego Królewska M.; Księżna Jej M.; Królowie Ich M-e; ich m. panowie posłowie; jego m. = ksiądz).
Motacz, ten, co nawija na motowidło; matacz, krętacz.
