Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/817

Ta strona została przepisana.

Nadrobić, nakruszyć, nałamać, nadrzeć, naciąć drobnych cząstek.

Nadrośl, to, co zanadto a. niepotrzebnie wyrosło.

Nadrożne, pieniądze a. żywność dane na drogę, strawne.

Nadrożny, leżący na drodze, przy drodze, spotykany po drodze, przydrożny; służący do drogi, podróżny, potrzebny do podroży.

Nadrywaćp. formę nied. Naderwać.

Nadrzecze, wybrzeże rzeczne, okolica, kraj, nad rzeką położony.

Nadrzeczny, nad rzeką leżący, nadbrzeżny.

Nadrzędny, główny, należący do rzędu wyższego.

Nadrzucić, dodać, dołożyć.

Nadrzynaćp. dok. Naderznąc.

Nadsiębierny, Nadsięwodny, poruszany ciężarem spadającej nań wody (koło młyńskie n-e).

Nadskakiwać komu = ubiegać ś. o jego łaskę, o jego względy; zasługiwać ś. komu usilnie, być uprzejmym względem kobiet.

Nadskórekp. Naskórek.

Nadsłoneczny, pozasłoneczny, zaświatowy, nadziemski.

Nadsłuchiwać, przysłuchiwać ś., odgłosom dalekim, podsłuchiwać tajnie, słuchać uważnie.

Nadsłupie, w bud., gruba belka a. brus kamienny, opierający się na głowicach słupów, architraw (fig.).

Nadspodzianie, Nadspodziewanie, przysł. od Nadspodziany; nieoczekiwanie, zadziwiająco.

Nadspodziewany, Nadspodziany, nieoczekiwany, wypadkiem zdarzony, nieobliczalny, wbrew nadziei.

Nadstawić, Nastawić, nied. Nadstawiać, Nastawiać; wystawić co nad co a. przeciw czemu, nakłonić, nachylić; n. karku = narazić ś., n. uszu = słuchać ciekawie; nadsztukować co, nadrobić, dopełnić; w med., powrócić położenie naturalne wywichniętemu a. złamanemu członkowi; zastąpić utracony członek przez sztuczny; n. ś., wystawić ś., narazić ś. na co, podstawić ś. komu; nastręczyć ś., podwyższyć ś.; pysznić ś., napuszać ś, grozić.

Nadsuwać, przysuwać, poddawać, nastręczać.

Nadsychać, trochę wysychać.

Nadsyłaćp. Nadesłać.

Nadsypywać, forma dok. Nadsypać; sypać ponad miarę; trochę usypywać, ujmować.

Nadszargać, forma nied. Nadszargiwać; nadbrudzić, zabłocić; zarwać, zadłużyć, stracić pewną ilość (n. majątek).

Nadszarpać, f. dok. Nadszarpnąć; szarpnięciem uszkodzić, nadwyrężyć; stracić część (n. majątek).

Nadszarzać, nadniszczyć, nadwątlić.

Nadszczerbić, trochę wyszczerbić, uszkodzić, nadwyrężyć, częściowo stracić (n. fortuny).

Nadsztukować, forma nied. Nadsztukowywać; dorobić część brakującą, nadstawić, nadłożyć.

Nadsztygar, przełożony nad kopalnią i prowadzący w niej roboty.

Nadświatowy, nadziemski.

Nadtatrzanski, przemieszkujący nad Tatrami, unoszący ś. nad Tatrami.

Nadterać, nadwyrężać, nadniszczyć, nadszarpać, stracić część (n. majątku, zdrowia).

Nadto, nad miarę, za wiele, zbytecznie; mieć czego aż n. = aż do zbytku; a już co tego, to n. = to mi ś. wcale nie podoba; oraz,