jomość rzeczy złych i zdrożnych; szczerość, brak przenikliwości.
Naiwny, fr., niesztuczny, nieudany, szczery, prosty, dobroduszny, śmieszny; rzecz., n-a, aktorka, grająca rolę dziewcząt nieświadomych, niezepsutych.
Naj... na początku przymiotników i przysłówków oznacza stopień najwyższy: najmilszy, najukochańszy, najwyżej, najdłużej.
Najada, gr., nimfa wodna grecka.
Najadać ś. — p. Najeść ś.
Najazd, napad konnych, wtargnięcie, najechanie; natarcie, uderzenie.
Nająć, forma nied. Najmować; wziąć co w najem, t. j. do użycia na jakiś czas za umówioną cenę, wziąć w dzierżawę; wypuścić, oddać co komu w najem, ustąpić co komu na pewien czas za umówioną cenę, wydzierżawić; wziąć kogo za opłatą do pewnej roboty; n. ś., podjąć ś. pewnej roboty za umówione wynagrodzenie.
Najbardziej, st. najwyż. od Bardzo.
Najdalej, st. najwyż. od Daleko; najpóźniej (n. za tydzień).
Najechać, forma nied. Najeżdżać; na kogo, na co = nieostrożnie a. umyślnie wjechać na kogo; jadąc natknąć ś. na kogo, na co; zrobić najazd, napaść; dopędzić kogo jadąc, dognać; przybyć gromadnie, zjechać ś.; przyjechać podczas czego; n. ś., najechać nawzajem jeden drugiego.
Najedzony, ten, który zjadł do syta, syty, nakarmiony.
Najem, dozwolenie używania czego na czas określony za umówioną zapłatę, dzierżawa; umowa najęcia, kontrakt.
Najemniczy, dotyczący najmu.
Najemnik, ten, który najmuje ś. na robotę na pewien czas za umówione wynagrodzenie; wyrobnik, najmita; przen., człowiek przedajny (forma ż. Najemnica).
Najemny, Najemniczy, mogący być najętym, który ś. wynajął, płatny; przen., człowiek n. = przedajny.
Najeść ś., forma nied. Najadać ś.; nasycić ś. jedzeniem, dużo zjeść; przen., mieć czego poddostatkiem, doznać czego, nałykać ś. czego (n. ś. wstydu, strachu).
Najezdca — p. Najezdnik.
Najezdnik, Najezdca, ten, co najeżdża kogo, napastnik.
Najeździć ś., dużo i często jeździć, zmęczyć ś. jeżdżeniem.
Najeż, rodzaj ryby morskiej, drapieżca, świniuch (fig.).
Najeżdżać, forma nied. od Najechać.
Najeżyć, forma nied. Najeżać; nastroszyć, podnieść do góry (o włosach, sierści i t. p.); n. ś., nastroszyć ś., wznosić ś. do góry (szczyty gór, brzegi rzek); przen., nasrożyć ś., naczupurzyć ś.
Najęcie, rzecz., od Nająć.
Najęty, ten, którego najęto; wrzeszczy jak n. = w niebogłosy.
Najgorszy, st. najwyż. od Zły.
Najgorzej, st. najwyż. od Źle.
Najjaśniejszy, st. najwyż. od Jasny (N. Pan, N-a Pani = tytuł monarszy).
Najkrócej, st. najwyż. od Krótko.
Najlepszy, st. najwyż. od Dobry; w n-e = jakby nigdy nic; w n-ym razie = co najmniej; co n-e = co szczególne, co dziwne; coś ty n-ego zrobił = najgorszego.
Najmilszy, Najmilejszy, st. najw. od Miły.
Najmita — p. Najemnik.
Najmniejszy, st. najwyż. od Mały.
Najmować, forma nied. od Nająć.
Najpierw, Naprzód, Najprzód, Nasamprzód, przysł., przedewszystkim, wprzód, po pierwsze.