Bordel — p. Burdel.
Bordiura, fr., obramowanie; wązki ozdobny pasek, przystrajający brzeg przedmiotu jakiego, materiału, papieru i t. p.
Bordo, fr., gatunek wina francusk.; barwa brunatno-wiśniowa.
Borealny, łć., północny.
Boreasz, gr., wiatr północny.
Borecznik, pilarz borowy, szkodliwy owad barwy czarnej.
Borg, nm., branie na kredyt.
Borgować, nm., dawać na kredyt, na borg.
Bormaszyna, nm., wiertarka, maszyna do wiercenia dziur.
Borny, przym., od Bor; kwas borny: związek boru z tlenem.
Borować, nm., wiercić świdrem otwór w drzewie lub w metalu.
Borowiec, motyl z grupy zmierzchnic (fig.).
Borowik, gatunek grzyba jadalnego (fig.).
Borowina, rędzina, grunt gliniasty, czarny, ciężki, zdatny pod pszenicę; gatunek ziemi torfowej na kąpiele (borowinowe).
Borowisko, grunt płonny po wyciętym borze; bór.
Borowy, przym. od Bór; dozorca lasu, gajowy.
Borowizna, gatunek ziemi czarniawej, nieżyznej, lśnica; bór gęsty, zarośla sosnowe, p. Borowisko.
Borówka, nazwa roślin krzewiastych, o jagodach jadalnych, czernica, brusznica, żórawina, kamionka.
Borsuczy, przym. od Borsuk.
Borsuk, zwierzę ssące drapieżne, na nizkich nogach, o pysku białym z 2 podłużnemi pręgami, jaźwiec (fig.).
Bort — p. Burta.
Boruta, ludowa nazwa djabła, wrzekomo mieszkającego na błotach, pilnującego skarbów.
Borykać się, mocować się.
Borysz, tat., prow., zarobek, zysk; litkup, faktorne; porękawiczne; napiwek.
Bosak, człowiek chodzący boso; bosakiem (przysł.) = boso.
Bosak, nm., drąg z hakiem i ostrzem na końcu, osęk (fig.).
Bosaki, niekute konie, sanie, wozy, łopaty.
Bosiny, obrządek u żydów po śmierci blizkich krewnych.
Boski, od Boga pochodzący, Boży; należący do Boga, należny Bogu; cudowny, prześliczny, doskonały, przedziwny.
Boskość, blm., rz. od Boski, istota, przymiot Boga; nadziemskość.
Boso, przysł., na bosaka, gołą stopą, bez obuwia.
Bosonóżka, dziewczyna z bosemi nogami.
Boston, fr., rodzaj gry w karty.
Bosy, nie obuty, bez obuwia; nie kuty, bez podków.
Bość, Bodnąć, (bodę, bodzie, bódł) uderzyć rogami (o bydlęciu); przen. dotknąć, dosięgnąć boleśnie.
Botaniczny, przym. od Botanika.
Botanik, znawca roślin, badacz roślin, biegły w botanice.
Botanika, gr., nauka o roślinach.
Botanizować, zbierać rośliny w celu naukowym.
Botwina — p. Boćwina.
Bowiem, sp., bo, albowiem, dlatego że.
Bożek, Bożyszcze, bałwan pogański (f.); przen. człowiek ubóstwiany; przedmiot ubóstwiany.
