Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/833

Ta strona została przepisana.

n-e = wyrastające parami, jedna naprzeciw drugich.

Naprzemian, Naprzemiany, robiąc to jedno, to drugie, robiąc kolejno; zmieniając, zmieniając ś.

Naprzemianległy, leżący na przemian, t. j. ułożony z obu stron, a nie naprzeciwko, liście n-e = rozłożone naprzemian z dwuch stron gałązki, mijane; w mat., kąty n-e = leżące po obu stronach prostej, przecinającej dwie proste równoległe.

Naprzód, przysł., wpierw, najpierw, najpierwej, przedewszystkim; wprost przed siebie; n.! marsz! = komenda wojskowa; przedwcześnie, za wczasu (n. ś. cieszyć).

Naprzykład, przysł., dla przykładu, jak, jak oto: (wymieniając pewne przedmioty a. osoby z pomiędzy wielu innych).

Naprzykrzać się, być natrętnym, sprawiać przykrość swoim natręctwem, domagać ś., dokuczać.

Naprzykrzony, natrętny, natarczywy, nieznośny.

Naprzykrzyć się, stać ś. komu przykrym, dokuczyć, znudzić ś., obrzydnąć (n-ła mi ś. ciągła podróż; nieos., n-ło mi ś. czekać tak długo = sprzykrzyło).

Napsuć, wiele zepsuć, dużo przez psucie uczynić nieużytecznym; nadwerężyć; wielu ludzi zgorszyć, zepsuć czyje obyczaje; gwar., nazabijać, namordować; n. komu krwi = rozgniewać go, rozdrażnić; zasmucić; n. sobie głowy = zająć myśli jaką rzeczą kłopotliwą a. niepotrzebną; n. ś. = porujnować wiele rzeczy, uszkodzić wielką ilość.

Napuchły, nabrzmiały, napuchnięty, nabrzęknięty.

Napuczyć, wzdąć; n. ś., nadąć ś., napuszyć ś., przybrać minę odętą.

Napuszczać, wpuszczać wiele osób; nasycać co czym (n. farbą, tłustością i t. p.); nalewać czym, napajać.

Napuszony, nadęty, nieprzystępny, pyszny, zarozumiały; n. = przesadny, wymuszony, górnolotny, nienaturalny (styl n.).

Napuszyć, forma nied. Napuszać; nadąć, napełnić jakim gazem; przen., zrobić pysznym, wbić w dumę; n. ś., nadąć ś., najeżyć ś., przybrać minę pyszną, zarozumiałą.

Napuszysty, nadęty, wymuszony, przesadny, nienaturalny.

Napuścić, forma nied. Napuszczać; napoić co czym; pozwolić komu a. czemu wejść, przeniknąć dokąd (n. świeżego powietrza do pokoju); pociągnąć, powlec, posmarować (n. co woskiem, tłuszczem.

Napytać, pytając dowiedzieć ś.; ściągnąć, sprowadzić na siebie (n. sobie kłopotów, n-ał biedę); n. ś., spytać wielu; zmęczyć ś. wypytywaniem.

Napyżyć się, odąć ś., przybrać minę obrażoną, nadąć ś., napuszyć ś., nasrożyć ś.

Narada, wspólne naradzanie ś. kilku osób, obrada.

Naradka, roślina z rodziny pierwiosnkowych (fig.)

Naradzać się, odbywać naradę, po rozumiewać ś., roztrząsać co wspólnie.

Naradzić, udziel ć wielu rad, uradzić, postanowić; n. ś., wspólnie co roztrząsnąć, wspólnie obmyślić, porozumieć ś., postanowić.

Narajać, f. dok. Naraić; nastręczać, polecać kogo a. co, poddawać.

Naramiennik, Naramiennica, ozdoba metalowa, noszona na ramie-