Narodzić, na świat wydać; n. ś., przyjść na świat; jakby ś. znowu narodził = odmłodniał, ożył; urodzić wielką ilość.
Narodziny, przyjście na świat pojawienie ś. na świat.
Narok, (w dawnej Polsce) pewien obowiązek dla grodu, od którego osadnik zależał; n-iem, niby, pozornie; z n-u, przypadkowo.
Narosnąć, Narość, rosnąć, powiększyć ś., stawać ś. widocznym; zagęścić ś., obrosnąć czym, — wyrosnąć na powierzchni czegoś; namnożyć ś. — p. Narastać.
Narost, to, co wyrosło na czym, to, co przybyło.
Narościć, forma nied. Naraszczać; natworzyć rostków w zbożu, w nasionach; sprawić, aby zboże a. nasiona puściły kiełki; powziąć wiele uroszczeń, pretensji.
Narość — p. Narosnąć.
Narośl, to, co ś. wytworzyło na czym niepotrzebnego, chorobliwego, co narosło; warstwa narośnięta, nowotwór chorobny na ciele, guz.
Narowić, uczyć narowów obchodzeniem ś. niewłaściwym, wywoływać złe zwyczaje, psuć, bałamucić; n. ś., nabierać narowów.
Narowisty, Narowny, pełen narowów, złych przymiotów, znarowiony; uparty, kapryśny.
Narozcież, Naoścież, Naścieżaj, na całą szerokość otworu bramy, drzwi, wrót (otworzyć n.).
Naroże, część budynku narożna, kąt stykania ś. dwóch ścian.
Narożec — p. Narożnik.
Narożnica, w budow., krokiew skrajna pod wydatną krawędzią dwóch zbiegających ś. połaci (fig.); motyl z podrzędu zmierzchnikowców, z rodziny garbatek (fig.).
Narożnik, miejsce zetknięcia ś. dwuch dróg, ulic, domów; będący na rogu; brzeg dwuch powierzchni prostolinijnych, stykających ś. z sobą (n. chustki), część narożna placu; kopiec narożny, słup ścienny narożny; kafel w piecu narożny; wystająca część wału w fortecy a. w szańcu.
Narożny, znajdujący ś. na a. w rogu czego: ulicy, placu, budynku (dom n., pokój n.), krokiew n-a — p. Narożnica.
Naród, zbiór ludzi, osiadłych na pewnej oddawna do nich należącej przestrzeni, związanych z. sobą wspólną przeszłością, wspólnością pochodzenia, mówiących jednym językiem, mających jednakowe obyczaje i t. p.; prawo n-dów = zbiór ustaw, przyjętych przez wszystkie narody cywilizowane, a ściągających ś. głównie do stosunków między narodami; stan urodzenia, pochodzenia (ludzie n-du szlacheckiego); ród, familja, plemię; rodzaj, gatunek; lud, ludzie.
Narów, złe przyzwyczajenie, zły nałóg, zły obyczaj, wada nabyta, kaprys, upór.
Narówni, przysł., w równej mierze, jednakowo.
Narracja, łć., opowiadanie.
Narrator, łć., opowiadający.
Nart, Narta, długa łyżwa drewniana do ślizgania ś. po śniegu (fig.); n-ty = długie sanie syberyjskie.
Nartnik, łyżwiarz na nartach; w zool., owad półpokrywy wodny (fig.).
Naruszalny, mogący być naruszonym.
Naruszać — p. Naruszyć.
Naruszyć, dotknąć, napocząć, nadwerężyć, uszkodzić, nadpsuć, zerwać, zniszczyć, targnąć ś. na
