Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/838

Ta strona została przepisana.

Nasięźrzał, roślina z gromady paprotników, języcznik (fig.).

Nasiodelnik, część uprzęży konia, umieszczana na jego grzbiecie (fig.).

Nasionko, zdr. od Nasienie.

Naskakiwaćp. Nadskakiwać.

Naskarżyć, dużo kogo naobwiniać; nażalić ś. na kogo; wielu zaskarżyć do jakiej włady.

Naskoczyć, szybko przybiec, aby co załatwić, aby co przynieść; napaść, porwać ś. na kogo, natrzeć; wejść napowrót w swoje miejsce.

Naskórek, cienka warstwa komórek rogowych, pokrywających skórę całego ciała; warstwa komórek; stanowiąca zewnętrzne pokrycie roślin (fig.).

Naskórniak, pasorzyt naskórny.

Naskórny, znajdujący ś. na skórze, na nią działający (wcierania n-e).

Naskrobać, dużo uskrobać.

Naskroś, Nawskroś, wskroś, przez jakieś ciało, przez jaki przedmiot, aż na drugą stronę, na wylot.

Nasłaćp. Nasyłać.

Nasłać, forma nied. Naściełać, n. czego = nakłaść czego, nałożyć.

Nasłanie, napad, najście, najazd; kara Boża, plaga, nieszczęście (a to istne istne n.! = nieszczęście).

Nasłoneczny, będący na powierzchni słońca; wystawiony na działanie słońca, słoneczny.

Nasłonieć, przejść, przesiąknąć solą.

Nasłuchać ś., wiele usłyszeć, np. gderania, plotek, upominań; wielu wysłuchać.

Nasłuchiwać, słuch natężać, by co usłyszeć, aby ś. o czym dowiedzieć, podsłuchiwać, nadsłuchiwać.

Nasmarować, nałożyć z wierzchu jaką warstwę tłustą, mazistą.

Nasolić, forma nied. Nasalać; solą zaprawić; osolić czego wiele; n. komu = dokuczyć mu, dać mu ś. we znaki.

Naspa, okop ziemny, wał, nasyp.

Nasrożać, forma dok. Nasrożyć; nachmurzać, grozić, nastawiać rogi; robić groźnym; n. ś., robić groźną minę; naczupurzać ś., namarszczać ś.

Nastać, forma nied. Nastawać; objąć jakie stanowisko, nastąpić po kim (n-ał na służbę od N. Roku); nadejść, zbliżyć ś., zjawić ś., powstać (n-ało już lato); n. ś., zmęczyć ś. staniem.

Nastalić, nahartować żelazo na stal, stalą żelazo nałożyć, ze stali ostrze dorobić.

Nastarczyć, nadążyć z dostarczeniem czego; n. komu, czemu, wystarczyć, podołać, wytrzymać.

Nastawać, forma nied. od Nastać; godzić, dybać na co; n. na czyje gardło, na czyją zgubę = zagrażać czyjemu życiu; upierać ś. przy czym, nalegać, żądać czego natarczywie.

Nastawiacz, ten, co nastawia (np. zwrotnicę na kolei żelaznej); przyrząd w maszynie do puszczania jej w ruch, do zatrzymywania.

Nastawiać, poustawiać wiele rzeczy, przedmiotów, ponastawiać, nabudować, nawznosić, nawystawiać; n. ś.p. Nastawić.

Nastawić, forma nied. Nastawiać; podać (n. ucha, n. policzek); naregulować (n. zegar); nakierować (n. zwrotnicę na kolei żelaznej); naszykować; zastawić (n. żelaza na lisy); nalawszy, postawić, aby naciągnęło a. ugotowało ś. (n. nalewkę, n. samowar); n. wodę na kąpiel = postawić na ogniu; lek., wstawić kość zwichniętą we