właściwy staw; zestawić; n. ś., nadstawić ś., naszykować ś.; nastręczyć ś., narzucić ś. komu; uformować ś., ułożyć ś.
Nastąpić, stąpnąć na co, nadeptać; iść jedno po drugim (n-ił po nim, n-ła chwila); co potem n-iło = co ś. stało; przyjść do skutku (n-ła wojna, n-ił pokój); natrzeć, nalec na kogo, na co — p. Nastać; n. ś., usunąć ś. nieco; n-ąp ś.! wołanie na konia = ustąp! — p. nied. Następować.
Następca, ten, co po kim następuje; n. tronu; spadkobierca; żart., syn pierworodny.
Następczy, po czymś objawiający ś., następujący po czymś; wtórny, pochodny, wynikający z czegoś poprzedzającego; w medyc., objaw n. = objaw chorobliwy a. nowa choroba, zjawiająca ś., jako następstwo dawnej choroby.
Następczyni, forma ż. od Następca; n. tronu = dziedziczka korony; żona następcy tronu.
Następnie, potym, później, w dalszym ciągu.
Następnik, w gram. część okresu główniejsza, zależna od poprzednika; w mat., jeden z dwuch członków stosunku a. proporcji.
Następny, idący po kim z kolei; niżej wymieniony, jak następuje.
Następować, forma nied. od Nastąpić; iść z kolei po kim (Kazimierz W. następuje po Łokietku); nadchodzić, zbliżać ś. (n-uje chwila, czas); jak n-uje: oto, jak niżej; n. na kogo = nalegać, nacierać, naciskać.
Następstwo, kolejność jednego po drugim, porządek kolejnego objawiania ś. zjawisk w pewnym czasie; to, co wynika, wypływa z czegość; wynik, skutek.
Następujący, Następny, który po kim a. po czym następuje; dalszy z kolei; niżej podany, przytoczony.
Nastoperczyć — p. Nastroszyć.
Nastopne zwierzęta = zwierzęta ssące, stąpające na całej podeszwie (np. niedźwiedź).
Nastój — p. Napar, Naciąg.
Nastrajać, regulować, doprowadzać instrument muzyczny do pewnego tonu, do harmonijności; usposabiać, przygotowywać, namawiać; n. ś., przybierać wyraz twarzy, postawę wobec jakich okoliczności, usposabiać ś.
Nastraszyć, przerazić, nabawić strachu kogo; n. ś., nabawić ś. strachu, przelęknąć ś.
Nastręczać, dok. Nastręczyć; nasuwać, poddawać (myśl); polecać, stręczyć, rekomendować (n. komu sługę); ułatwiać dostanie czego; n. ś., nasunąć ś., nadarzyć ś., nawijać ś., trafiać ś.; narzucać ś., napraszać ś.
Nastroić, forma nied. Nastrajać; doprowadzić instrument muzyczny do harmonji; n. głos, gardło = doprowadzić je do pewnego tonu; n. kogo = usposobić w pewien sposób, namówić, podjudzić; n. minę = przybrać pewną minę a. postawę odpowiednią do okoliczności.
Nastrojowy, wywołujący pewien nastrój duchowy (poezja, muzyka n-a).
Nastrosz, roślina z rodziny nastroszowatych; szczytnica, rzęst; rodzaj motyla z gromady zmierzchnic (fig.).
Nastroszać, dok. Nastroszyć; podnosić do góry (włosy, pierze); najeżyć, naczupurzyć; nakłaść luźnie, ażeby wydawało ś. dużo, górzysto (n. mąkę, zboże); n. ś., naczupurzyć ś., nadąć ś., napuszyć ś., naindyczyć ś.
Nastrój, usposobienie duchowe, humor, stan uczuć i myśli człowieka; zgodność, harmonja; pe-
