z zadanych przez nauczycieli przedmiotów.
Nauka, zbiór a. wykład pewnych wiadomości, wchodzących w zakres wiedzy, umiejętności ludzkiej, ogół wiadomości uporządkowanych, zastosowany do pewnego przedmiotu lub jakiego działu (n-i ścisłe = matematyczne i przyrodnicze; n-i wyzwolone = filozofja, historja, literatura); umiejętność, posiadanie, znajomość pewnego przedmiotu naukowego; n. życia = umiejętność prowadzenia życia podług zasad moralnych; n. chrześcijańska = katechizm, nauczanie, wykładanie umiejętności; nabywanie nauki, uczenie ś., kształcenie ś., wykształcenie, studjowanie, edukacja; przestroga, napomnienie, nauczka; kazanie, przemówienie; terminowanie, praktyka; sztuka.
Naukowo, przysł. od Naukowy; podług zasad nauki.
Naukowość, uczoność, uprawa nauk.
Naukowy, odnoszący ś. do nauki a. do nauk, zgodny z nauką.
Naumachja, gr., u Greków: bitwa morska; u Rzymian: widowisko cyrkowe naśladujące taką bitwę.
Naumyślnie, z umysłu, samochcąc, rozmyślnie.
Naumyślny, z własnej woli, z umysłu a. z rozmysłu czyniony, umyślny, z chęci dokuczenia, ze złości wynikający.
Nausznik, poduszeczka, jasiek; obwiązanie, zakrywające uszy, materacyk na uszy (fig.).
Nauszny, słyszany na własne uszy; pas n. = klapa u czapki, zasłaniająca uszy.
Nautyka, gr., umiejętność żeglarska, żeglarstwo.
Nawa, łć., wnętrze podłużne kościoła (fig.); okręt, łódź.
Nawadniać — p. Nawodniać.
Nawalić, forma nied. Nawalać; znaczną ilość złożyć; rzucić w jedno miejsce, rzucić na jedną kupę; wiele czego obalić, naobalać, i naprzewracać; naładować, napchać wiele; n. ś., zmęczyć ś. waleniem; nagrzmocić ś.; natłoczyć ś., napchać ś., zwalić ś. w wielkiej ilości.
Nawalność, gwałtowne nagromadzenie ś. spraw, interesów itp.; dużo spraw pilnych, nawał.
Nawalny, burzliwy, gwałtowny; w wielkiej ilości będący; gwałtownie, obficie spadający (deszcz n.).
Nawał, Nawała, wielka ilość, znaczne nagromadzenie ś. rzeczy pilnych, interesów, kupa, tłum, ogrom; nacisk, natłok, napływ gromadny (n. myśli, pracy, spraw); lek., napływ krwi do jednego organu, kongestja.
Nawałnica, grad a. deszcz ulewny z wichrem i piorunami, burza, zawierucha; przen., trwoga, niepokój, zamieszanie.
Nawar — p. Napar.
Nawara, Nawar, to, co ś. nawarza; karm warzona dla bydła i psów.
Nawarka, zupa z mleka słodkiego a. kwaśnego z wodą, zaprawioną mąką.
Nawarstwienie, Nawarstwowanie, układ warstwowy, nagromadzenie warstw, leżących jedna na drugiej.
Nawarzyć czego, dosyć czego nagotować, uwarzyć; przen., narobić, nabroić; n. piwa = stać ś. powodem biedy, kłopotu, kłótni, niezgody.
Naważyć, zważyć pewną ilość; n. a. nadważyć, ważąc, dać więcej nad umówioną wagę; n. ś., zmęczyć ś. ważeniem.
Nawciąż, naoścież, narozcież.
Nawet, przysł., co więcej, choć
