Nawisły, zwieszający ś., obwisły.
Nawlec, forma nied. Nawlekać, Nawłóczyć; wlokąc, naprowadzić; zakryć, zaciągnąć co czym; nadziać, naciągnąć; n. igłę = wetknąć nić w ucho igły; n. korale, paciorki na nitkę = nanizać; n. czego = nawieźć, nagromadzić.
Nawłoczka, poszewka na poduszkę, powłoczka.
Nawłoka, sznurek, na który ś. co nawleka.
Nawłóczyć — p. Nawlekać; prowadzić kogo po różnych miejscach; n. ś., nawałęsać ś., natułać ś., zmęczyć ś. włóczeniem.
Nawodniać, Nawadniać, zalać wodą, napuścić wodą (pole, łąkę), napełnić wodą (rów, staw).
Nawodnisko, Nawodzisko, przedhistoryczna budowla nawodna.
Nawodny, będący na wodzie, leżący nad wodą, nadwodny; budowle n-e = zbudowane na palach wbitych w wodę, napalowisko.
Nawodzić, forma nied. od Nawieść; w logice; przy wnioskowaniu przechodzić od szczegółów do uogólnień, indukować, wnioskować indukcyjnie; naoprowadzać, naciągać po różnych miejscach; n. ś., powlekać ś. jaką barwą, zabarwiać ś.; zmęczyć ś. wodzeniem.
Nawojka, dziewczyna.
Nawołać, forma nied. Nawoływać; bardzo dużo wołać a. zawołać, przywołać kogo; przywoływaniem zwołać, zebrać, wiele zgromadzić; n. ś., zmęczyć ś. wołaniem; wołaniem zebrać ś. na pewne miejsce.
Nawoływać, forma nied. od Nawołać; często i głośno na kogo wołać, przywoływać kogo; nakłaniać, wzywać, zachęcać; wabić (u myśliwców).
Nawozić, forma nied. od Nawieźć; dużo przywozić; n. rolę = użyźniać ją za pomocą nawozu.
Nawój, wał w warsztacie tkackim, na który nawijają przędzę, osnowę (fig.); osnowa, przędza, nawinięta do tkania.
Nawóz, to, co jest dostarczone, przywiezione, dowóz; to, co się nawozi dla zasypania dołów, rowów, nierówności (ziemia, piasek, śmiecie); gnój, mierzwa z obór, stajen, służące do nawożenia roli i użyźnienia jej; n. zielony = rośliny, zaorane przed zakwitnięciem dla użyźnienia gruntu; n. sztuczny = preparat chemiczny, używany do użyźnienia gleby.
Nawpół, Napół, Napoły, przez połowę, w połowie.
Nawracać, forma nied. od Nawrócić; skierowywać na bok, napowrót, zawracać, zwracać, wracać ś.; nakłaniać kogo do porzucenia złej drogi i poprawienia ś., do przyjęcia wiary prawdziwej; n. ś., poprawiać ś., przyjmować wiarę prawdziwą.
Nawrotny, powrotny, zwrócony nazad, wsteczny.
Nawrócenie, rzecz. od Nawrócić.
Nawróceniec, człowiek nawrócony na nową wiarę.
Nawrócić, forma nied. Nawracać; zwrócić, skierować w bok, z powrotem, obrócić, wykręcić, zboczyć; skierować ś., zwrócić ś., udać ś. dokąd; n. kogo z drogi = cofnąć, odwołać z powrotem; namówić, skłonić do poprawy, do porzucenia błędów, do pokuty (n. grzesznika); skłonić do przyjęcia wiary prawdziwej; n. ś., odwrócić ś., wykręcić ś., poprawić ś., porzucić błędy; przyjąć prawdziwą wiarę.
Nawrót, nawrócenie, nawrócenie ś., powrót, powtórzenie ś., (robić co kilku n-mi) powrócenie;
