Brant, nm., srebro lub złoto czyste, wytopione.
Brantka, zapal, kominek, mala rureczka przy zamku (u strzelby), na którą się nakłada kapiszon.
Brantować, srebro lub złoto w ogniu oczyszczać, pławić.
Branzola, nm., podeszew wewnętrzna obuwia.
Branża — p. Bransza.
Brat (lm. bracia), syn tych samych rodziców, względem innych dzieci (B. rodzony); B. mleczny = jednocześnie z innym przez tę samą kobietę wykarmiony; B. męża = brat; B. żony = szwagier; B. przyrodni = urodzony z jednego ojca, a innej matki lub odwrotnie; B. cioteczny, stryjeczny, wujeczny = syn ciotki, stryja, wuja; B. w Chrystusie = współwyznawca chrześcijanin, bliźni chrześcijanin: ksiądz, duchowny względnie do innego księdza; bliźni; przyjaciel serdeczny; członek bractwa; B. łata = biedak; ni B. ni swat = obcy, obojętny; być z kim za pan B. = poufalić się z kim; B-cia ślubni = związani uroczystym ślubem dozgonnej przyjaźni.
Bratać, łączyć bratersko; zespalać, jednoczyć, przyjaźnić; B. ś., spokrewniać się, przyjaźnić się, przestawać za pan brat; łączyć się, mieszać ś., zespalać ś., poufalić ś.
Bratanek, syn brata, synowiec.
Bratczyk, członek bractwa.
Bratek, zdr. od Brat; braciszek; (iron. bratku!); gatunek fijołka trójbarwnego (fig.).
Braterski, Bratni, należący do brata, tyczący się brata; pokrewny, rodzinny; szczery, serdeczny, przyjazny; jak brata.
Braterstwo, miłość braterska, i ścisły związek przyjaźni braterskiej; brat ze swą żoną.
Bratni — p. Braterski.
Bratobójca, zabójca swego brata lub siostry.
Bratobójczy, tyczący się bratobójstwa; B-a wojna = toczona między ludźmi jednego narodu, lub między pokrewnemi narodami.
Bratobójstwo, zabójstwo, zamordowanie brata lub siostry.
Bratowa, żona brata.
Bratowizna, puścizna po bracie.
Braunsztejn, nm. chem., minerał, związek tlenu z manganem.
Brawo, rz. wł., poklask, oklask.
Brawo!, Brawissimo!, wł., przysł., dobrze, pięknie, wyśmienicie, doskonale, wybornie.
Brawować fr., junakować, zuchować, udawać śmiałka; narażać ś.; nadrabiać miną; lekceważyć.
Brawura, fr., odwaga zuchowata, junactwo, zuchowatość, junakierja, śmiałość, pewność siebie, werwa.
Brąz — p. Bronz.
Brązować — p. Bronzować.
Brązownictwo — p. Bronzownictwo.
Brązowniczy — p. Bronzowniczy.
Brązownik — p. Bronzownik.
Brązowy — p. Bronzowy.
Brechać, prow. — p. Brzechać.
Brednia, niedorzeczność, głupstwo, bajka, bałamuctwo, smalone duby, banialuki.
Bredzić, gadać od rzeczy, bzdurzyć, pleść głupstwa; B. we śnie, w gorączce = majaczyć, nieprzytomnie mówić.
Breja — p. Braja.
Brek, ang., rodzaj powozu otwartego, w którym dla siedzących są 2 ławki wzdłuż, jedna naprzeciw drugiej; B. kolejowy, podwyższone miejsce ponad wagon, w którym siedzi brekowy.
Brekowy, obsługujący brek lub hamulec.
